خبر ماندگار سال 96

خبر ماندگار سال۹۶: کشورهای اروپایی جهتِ #حفظ_برجام، علیه ایران، #تحریم_جدید اعمال میکنند!

والا اصل برجام این بود که تحریمهای قبلی برداشته بشن! الان برای حفظش باید تحریم بشیم!!

ما را دنبال کنید در مهدی گرام 

لایه جدید...

سیاست ما یا دیانت ما ؟

سیاست ما یا دیانت ما ؟

 دوستان سلام چند سالی هست که از انتخابات سال 92  می گذرد و آقای روحانی (حسن فریدون ) پیروز انتخابات شدند و از همان ابتدا صحبت مذاکره بود  بر سر انرژی هسته ای  همان انرژای که حاصل خون شهدای احمدی روشن ها و علی محمدی ها و شهریاری ها و رضایی نژاد ها و قشقایی ها هست همان شیر مرد هایی که آستین ها را بالا زدند انرژی هسته ای را به 20/درصد رسوندند همون میراثی که اگر نبود آقای روحانی با چیش میخواست مذاکره کنه .

 

حالا بگذریم  اون روزها گذشت و گذشت گذشت تا دوباره حاجی انتخابات 96 هم رای آورد  اما حالا دیگه قضیه فرق داره 

یادم هست وقتی برجام امضاء شد آقای روحانی  سراسیمه به جلوی تلوزیون آمدند و گفتند هم اکنون هزاران LCباز شده  اونم تو روز تعطیل  نه برای ما کل جهان چون روز یک شنبه بود  همون دکتری که دکتری از انگلیس گرفته و چند سال درس خونده اونجا .

بگذریم امشب دیدم تو رسانه ها حرف از برجام شده دوباره و اروپا خواسته ایران را تحریم کنه به خاطر این که ترامپ را راضی کنه در برجام پایبند باشه  همون برجامی که قرار بود همه تحریم ها رو یک شبه برداره و مردم  با کدخدا رفیق بشن  و..... حال کا ربه جایی رسیده برای حفظ برجام  باید تحریم بشیم . 

 

خدا وکیلی مغز خر خوردن مسئولین ما که این طوری تفکر دارند یا این که جاسوس هستند  (البته جاسوس هم کم نداشتیم )  

کجای دین اسلام و تشیع میگه که این طور به دشمن خودتون اعتماد کنید  قران نخودیم میگه (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاء تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءکُم مِّنَ الْحَقِّ

یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاکُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِن کُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاء مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ 

وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن یَفْعَلْهُ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ ﴿۱﴾

ى کسانى که ایمان آورده‏ اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگیرید [به طورى] که با آنها اظهار دوستى کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که براى شما آمده کافرند 

[و] پیامبر [خدا] و شما را [از مکه] بیرون مى‏ کنند که [چرا] به خدا پروردگارتان ایمان آورده‏ اید اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بیرون آمده‏ اید 

[شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى ‏کنید در حالى که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند قطعا از راه درست منحرف گردیده است

فکر کنم دیگه این ایه رو فریدون خونده باشه ؟

به هر حال دیانت و سیاست ما باید یکی باشد  که مسئولین ما الحمدالله ندارند باید بگیم بعضی ها نه دیانت دارند و نه سیاست .

 

ما را دنبال کنید در مهدی گرام 

 

پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حضور پرشکوه مردم در انتخابات

پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حضور پرشکوه مردم در انتخابات

 حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی با سپاس از ملت آگاه و مصمم ایران که با لبیک به فراخوان نظام اسلامی و با عزم راسخ و شور و نشاطی به یاد ماندنی مردمسالاری دینی را در چهره درخشان خود به جهانیان نشان دادند، خطاب به مسئولان کشور، سپاسگزاری شایسته از مردم را در انجام خدمت صادقانه خواندند و با تأکید بر پیشرفت همه‌جانبه و درون‌زا به عنوان هدف اساسی خاطرنشان کردند: مجلس آینده وظائف سنگینی برعهده خواهد داشت و امید است که نصاب پاسخگوئی در برابر خدا و مردم را همگان در آن مشاهده کنند. 
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است: 

عاقبت نسخه اقتصادی که آمریکا برای ایران پیچید

1394/11/05

به‌مناسبت برگزاری رفراندوم فرمایشی انقلاب سفید

عاقبت نسخه اقتصادی که آمریکا برای ایران پیچید

آمریکا طی دهه‌های پنجاه و شصت میلادی، که در شرایط جنگ سرد با شوروی به سر می‌برد، برای مقابله با کمونیست، در برنامه‌ی سیاست خارجی خود، سیاست تشویقی اصلاحاتی متناسبی برای کشورهای کمتر توسعه‌یافته گنجانده بود تا با حفاظت از رژیم‌های وابسته، آن‌ها در دام کمونیست قرار نگیرند. از جمله‌ی این کشورها، ایران بود که به‌دلیل داشتن موقعیتی راهبردی و برخورداری از منابع غنی نفت و گاز، همواره برای آمریکایی‌ها حائز اهمیت بوده است. ایران از نزدیک‌ترین هم‌پیمانان آمریکا و غرب محسوب می‌شد. به همین جهت، کندی برای دور ماندن ایران از خطر نفوذ کمونیست، همواره شاه را تحت فشار قرار می‌داد تا در راستای تحقق سیاست‌های اصلاحی برای کاهش نارضایتی‌های مردم و ایجاد فضای باز سیاسی در سطح جامعه، تلاش کند.
 

دولت رودَست خورد؛ «برجام» برای آمریکا یعنی کشک!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تحریم‌های دیروز بنابر ادعای رویترز به خاطر حضور جیسون رضاییان در ایران به تعویق افتاده بود. با این همه روحانی او را به سادگی رها کرد! این گزارش به پشت‌پرده ارتباط تحریم‌ها و جیسون پرداخته است.

 

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، تحریم‌های جدید اعمال شد؛ همین که هواپیمای جیسون و رفقا آسمان ایران را ترک کرد. این تحریم‌ها درست همان‌هایی بودند که دو هفته‌ پیش «وال استریت ژورنال» از تهیه و تدارک آنها گفته بود؛ بی کم و کاست! اگر چه به دلایلی که آن زمان چندان روشن نبود، اجرای آن‌ها به تعویق افتاد؛ دست آخر اما در حالی دیروز اجرا شد که هنوز امضای بیانیه‌ی ظریف و موگرینی خشک نشده بود. تحریم‌ها لغو نشده، بازگشت! خزانه‌داری درست زمانی اجرای آن‌های را علنی کرد که روحانی و دوستانش گرم شادی از فرجامِ برجام، در حال نواختن مارش پیروزی بودند. اوباما نشان داد چقدر خوب بلد است به ایران و رییس جمهور آن دهن‌کجی کند. ماجرای دیروز روشن کرد: برجام برای امریکا یعنی کشک! اما داستان تحریم‌های تازه چیست؟ و پشت پرده‌ی تعویق اجرای دو هفته ای آن‌ها چه بود؟

 

 

چه شد؟

نهم دی ماه بود که روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال از تهیه و تألیف تحریم‌های تازه ای خبر داد که بنا بود به بهانه‌ی آزمایش موشکی تازه‌ی جمهوری اسلامی اعمال شود. بر این اساس خزانه‌داری امریکا نام چند تَن از کارکنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح را که ادعا می‌کرد در تست و طراحی «عماد» سهیم بودند در لیست تحریم قرار می‌داد. هم‌چنین چند شرکت خارجی را به اتهام همکاری و یا واسطه‌گری در ساخت موشک‌های بالستیک ایران در زمره‌ی تحریم‌های جدید قرار می‌گرفتند. خبر WSJ اگرچه رسمی نبود، اما از همان ابتدا واکنش‌های فراوانی را از سوی کارشناسان و تحلیلگران برانگیخت و موجبات نگرانی افکار عمومی را از نقض چندباره برجام فراهم کرد.

 

 این‌که بر اساس نص برجام اطراف مذاکراتی ایران در 5+1 متعهد شده بودند در سراسر دوران اجرا، از وضع هرگونه تحریم‌ تازه خودداری کنند، و این‌که بر اساس بند سوم قانون پذیرش مشروط برجام مصوب مجلس شورا، وضع هرگونه تحریمی در هر سطح و با هر بهانه ای، نقض برجام تلقی می‌شد؛ تکلیف را در صورت اجرای تحریم‌های جدید مشخص ‌کرده بود. با این همه روحانی که پیشتر نشان داده بود تمایل چندانی برای تمکین به قوانین جاریه‌ی مملکتی در خصوص برجام ندارد، با ارسال نامه ای سرگشاده خطاب به وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، از او خواست تا در واکنش به تحریم‌های نو، ساخت و تجهیز موشک‌ها را تسریع کند. روحانی خیلی خوب زمین بازی را عوض کرد! هیچکسی بهتر از او نمی دانست که تحریم‌های جدید از لحاظ حقوقی نقض برجام است، آخر او حقوقدان بود! با این همه او ترجیح داد توپ را به زمین نظامیان انداخته و از فرصت پیش آمده استفاده‌ی تبلیغاتی کند. پس از انتشار نامه‌ی سرگشاده‌ی روحانی بود که WSJ از تعویق اجرای آن تحریم‌ها خبر داد. خبری که حسابی هیزم برای بوقچی‌های رسانه ای دولت جور کرد، تا آن اتفاق را نتیجه‌ی عقب نشینی امریکایی‌ها از ترس نامه‌ی روحانی جا بزنند. به زعم آنان نامه‌ی سرگشاده‌ی روحانی توانسته بود اجرای تحریم‌ها را به تعویق اندازد.

 

واقعیت چه بود؟

روز شنبه اما رویترز در خبر دیگری مدعی شد، تعویق تحریم‌های تازه‌ی ایالات متحده علیه مردم ایران نه از ترس سرگشاده‌ی روحانی، که به خاطر ضربه نزدن به آزادسازی «جیسون رضاییان» رخ داده بود.

 

 

بر اساس این گزارش در حالی که قرار بود تحریم‌های جدید را در همان ابتدای ماه ژانویه اعمال شود، بعد از تماس تلفنی ظریف با تصمیم اوباما که برای گذران تعطیلات سال نو در هاوایی به سر می‌بُرد، به تعویق افتاد. یانکی‌ها اعمال تحریم‌های جدید را به بعد از آزادی جیسون موکول کرده بودند تا به مذاکرات محرمانه ای که با روحانی بر سر معامله‌ی زندانیان داشتند ضربه نخورَد. جیسون آزاد شد، سواره طیاره شد و رفت! این اما فقط یک مُشت تحریم‌ تازه بود که از این مذاکرات مخفیانه و از معامله با اوباما در کاسه‌ی روحانی ماند. مذاکرات مخفیانه ای که بنابر ادعای نشریه‌ی امریکایی «نیویورکر» از اواخر ۲۰۱۴ با توافقی که میان مجید تخت روانچی و وندی شرمن، معاونین وزرای خارجه طرفین صورت گرفته بود، آغاز شد. هیأت امریکایی را در این مذاکرات مخفیانه «برت مک‌گورک» از مقامات ارشد وزارت خارجه هدایت می‌کرد، اگرچه نمایندگانی از FBI و CIA نیز حضور داشتند. براساس این گزارش، ریاست هیأت ایرانی را اما یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی بر عهده داشت.

 

 

دیپلماسی پنهان‌کار رودَست خورد!

درست همان روزهایی که مقامات ارشد وزارت خارجه ادعا می‌کردند مذاکرات با امریکایی‌ها تنها در چارچوب مذاکرات هسته ای و در راستای یافتن راه حل‌هایی برای پُر کردن پرانتزهای برجام است، مذاکرات سطح بالای مخفیانه‌ی دیگری بین مقامات اطلاعاتی دولت روحانی و ایالات متحده در جریان بود. نشریه آمریکایی در ادامه از قول یک مقام ایرانی که اشاره‌ای به نامش نشده به جزئیات بیشتری از این مذاکرات پرداخته و می‌نویسد: مذاکرات آنها سه بار، طی یک سال از نشست‌های مخفیانه در آستانه شکست قرار گرفته است.

 

 

مقامات آمریکایی اما در گفت‌وگو با «نیویورکر» گفتند سرعت اقدامات کانال دیپلماتیک دوم، بعد از اعلام توافق هسته‌ای در اواخر جولای (تیرماه) بیشتر شده است. نتیجه‌ی این مذاکرات اما تبادل زندانیان بین دو طرف بود. با این همه آن طور که نیویورکر می‌نویسد تنها 14 تن از اتباع ایرانی در نتیجه‌ی این توافق محرمانه از لیست تعقیب اینترپل خارج شدند، که کمتر از تعدادی بوده که ایرانی‌ها درخواست کرده بودند. بدتر از همه این‌که در اثر این توافق مخفیانه و خروج جیسون رضاییان، تنها نگرانی دولت اوباما از اعمال تحریم‌های تازه به بهانه‌ی آزمایشات موشکی علیه ایران (بنابر ادعای رویترز)، مرتفع شده و به این ترتیب بلافاصله بعد از خروج آنان از ایران، اجرا شدند.

 

روحانی رودست خورد! مذاکرات مخفیانه ای که ترتیب داده بود نه تنها نتوانست به آنچه در ازای آزادسازی جیسون رضاییان و بقیه مطالبه کرده بود، برسد؛ بلکه با یک تحریم زیان‌بار دیگر مواجه شد. تحریمی که حتی اگر خیلی هم مهم نبود، اما توانست حیثیت برجام و دیپلماسی دولت را زیر سؤال ببرد، و مردم را به تبریک‌های پُرشماری که روحانی برای فرجامِ برجام به زمین و زمان حواله می‌کرد، بدبین کند. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها دست‌کم در این مذاکرات برخلاف مذاکرات هسته‌ای، خیلی نقد، ما‌ به‌ازای آنچه را از روحانی گرفته بودند، پرداختند؛ تحریم‌های دیروز دستاورد آن بود! تحریم‌هایی که ثابت کرد نتیجه مذاکراتی که مخفیانه و دور از چشمان مردم انجام شود، بهتر از این نخواهد بود. تحریم‌های دیروز ایالات متحده ثابت کرد: دیپلماسی با پنهان‌کاری پیش نمی‌رود!  

 

امریکایی‌ها رودست زدند، پنهان‌کاری روحانی کار دستش داد. او نه تنها نتوانست در قبال آزادسازی دوتابعیتی‌ها بر اساس زد و بند مخفیانه ای که انجام داد، به آنچه مطالبه کرده بود برسد، بلکه با یک تحریم تازه مواجه شد که دست‌کم و بر اساس ادعای رویترز به خاطر حضور جیسون در ایران تا کنون به تعویق افتاده بود. تحریمی که نه تنها دهن‌کجی آشکار اوباما به مارش پیروزی روحانی بود، که بدجوری حیثیت برجام را پیش چشمان مردم شکست. با تحریم‌ دیروز مردم نومید شدند، چه از موفقیت برجام؛ چه از دیپلماسی پنهان‌کارانه‌ی روحانی!

 

منبع  خبرگزاری دانشجو 

آیا برجام ، چماقی در دست به اصطلاح اعتدال‌گرایان می‌شود !؟

 

 

از ابتدای آغاز کار دولت یازدهم همواره منتقدان مذهبی و غیرمذهبی مورد برچسب زنی افراد به اصطلاح اعتدال‌گرا قرارگرفته‌اند. «سرهنگ» شاید نقطه آغاز این برچسب‌ها بود ولی به‌احتمال قوی «پلیس مخفی» آخرین آن‌ها نیست

 

»

 

 

 

 

از ابتدای آغاز کار دولت یازدهم همواره منتقدان مذهبی و غیرمذهبی مورد برچسب زنی افراد به اصطلاح اعتدال‌گرا قرارگرفته‌اند. «سرهنگ» شاید نقطه آغاز این برچسب‌ها بود ولی به‌احتمال قوی «پلیس مخفی» آخرین آن‌ها نیست.

 

اگر به عملکرد رسانه‌ای دولت یازدهم نگاه شود این مطلب به‌روشنی هویداست که همواره با برچسب زنی و تخریب، اقدام به خارج کردن منتقدان از مدار رسانه شده است.

 

کار تا جایی بالا گرفت که هنگامی که گفتند : «لباس انتقاد را از تنتان درمی‌آوریم» کهنه یاوران معمار کبیر انقلاب همچون علامه مصباح یزدی (دامت برکاته) سخن به اعتراض به این رفتار دولت گشودند.

 

اما همان‌طور که بر هیچ‌کس پوشیده نیست شاید اوج این اقدامات تا به امروز در نمایشگاه مطبوعات هویدا بود.

 

دولت یازدهم همواره بیان منتقدان را درباره سیاست خارجه، موارد بد فرهنگی و ضد ارزشی در تئاتر، سینما، نشر کتب، رقص‌های خیابانی، جشن‌هایی با سبک غربی در کاخ سعدآباد و همچنین مواردی از قبیل رکود اقتصادی، اسراف بیت‌المال و جانب‌داری در انتخابات را با برچسب زنی پاسخ داده.

 

اما حال که مذاکرات هسته‌ای به خط پایان رسیده است فارغ از واکاوی برجام آیا این به چماقی برای سرکوب منتقدان بدل می‌شود؟ پاسخ این سؤال در آینده نه‌چندان دور روشن می‌شود اما بررسی اقدامات قبل از برجام دولت پالس‌هایی را به ما نشان می‌دهد که می‌تواند یاری‌رسان ما در پیش‌بینی وضعیت آینده باشد.

 

اگر به اقدامات دولت در زمان کمی تا قرائت متن بیانیه مشترک دکتر ظریف و خانم موگرینی دقت شود المان‌های سؤال برانگیزی مشاهده می‌شود.

 

چرا دولت در جهت تطهیر چهره خود به تخریب دولت قبل پرداخت؟ چرا با اتخاذ اقدامات پیشگیرانه از سوی نهادهای انتظامی از تعرض مشکوک به سفارت عربستان جلوگیری نشد؟ و چرا خبر مبادله زندانیان میان ایران و آمریکا ساعاتی قبل از قرائت بیانیه مشترک آغاز برجام رسانه‌ای شد؟

 

این‌ها المان‌هایی است که می‌تواند ما را در استنتاج یاری دهد.

اینک با توجه به سوابق اعتدال‌گرایان در سرکوب منتقدان پیش‌بینی می‌شود زین پس برجام را به عنوان چماقی بر سر منتقد بکوبند و از این طریق راه فراری از مطالبه حقه مردم و منتقدان در مسئله رکود اقتصادی، مسکن، تعطیلی مراکز علمی و تحقیقاتی، مماشات با موارد ضد ارزشی در حوضه فرهنگ و.. فراهم شود.

 

اما خطر مهم‌تر جهت‌گیری در انتخابات‌های پیش روست.

 

 

همان‌طور که می‌دانیم ترکیب سیاسی مجلس شورای اسلامی و نقش قانون‌گذاری که دولت را در زمینه‌های مختلف به احکام مربوطه مکلف می‌کند و همچنین نقش نظارتی مجلس در مورد دولت همه به مجموعه تعاملات میان دولت و مجلس مربوط است اما اگر دولت در تلاش برای مهندسی مجلس باشد، با خارج شدن مجلس از شکل مردمی خود نوعی حس ناامیدی در ملت شکل می‌گیرد که چرا خانه ملت بدل به حیاط‌خلوت دولت گشته است. بعید نیست دولت در این چند ماه سعی در چرخش ترکیب احتمالی مجلس به نفع خود داشته است. مخصوصاً وقتی ترکیب بی‌سابقه ثبت‌نام کنندگان و البته تأیید صلاحیت شدگان را بررسی می‌کنیم متأسفانه نشانه‌هایی از این اقدام مشاهده می‌کنیم.

 

به‌هرحال همان‌طور که مسئله مذاکرات هسته‌ای انرژی زیادی از کشور و ملت گرفت امیدواریم اگر موفقیتی در آن نهفته است، دولت آن را به نفع جناح‌های سیاسی خاص استفاده نکند و در سایه امام زمان (عج) لحظات خوشی را برای ملت رقم بزند.

 

منبع خبر گزاری دانشجو 

روایت دکتر ولایتی از دیدار دیروز پوتین با رهبر انقلاب

 

روایت دکتر ولایتی از دیدار دیروز پوتین با رهبر انقلاب

فراتر از تشریفات

 

 همان‌طور که در خبرها آمده بود، آقای پوتین به‌محض رسیدن به ایران، مستقیماً از فرودگاه به دیدار رهبر انقلاب آمدند. این اقدام ایشان را چطور ارزیابی می‌کنید؟ 
این اقدامی که آقای پوتین انجام دادند، یعنی به‌محض اینکه وارد کشور شدند به دیدار رهبر انقلاب آمدند، براساس قرار و خواسته‌ی قبلی خود ایشان بود. خود ایشان خواسته بودند یک‌راست به دیدار مقام معظم رهبری بروند. می‌دانید که در عرف دیپلماتیک، میزبان براساس خواست میهمان عمل می‌کند. بنابراین میهمان جمهوری اسلامی، یعنی آقای پوتین، خواست خودش این بود که اولین اقدامی که در ایران انجام می‌دهد، دیدار با مقام معظم رهبری باشد و بعد از آن برای شرکت در اجلاس برود.

این اقدام از طرف ایشان، دارای معنا و مفهوم بسیار مهمی است. در حقیقت، قبل از اینکه حتی تشریفات خاص استقبال انجام شود، ایشان به این کار اقدام کردند و خواستند هم به جمهوری اسلامی ایران و هم به دنیا و محافل بین‌المللی نشان بدهند که اولاً این سفر برایشان چه اهمیتی دارد و ثانیاً برای کدام بخش از سفر اهمیت بیشتری قائل هستند که همان دیدار با مقام معظم رهبری بود.

اگر بخواهم در یک جمله، این ملاقات را توصیف کنم، باید بگویم که این دیدار، دیداری کاملاً صمیمی و درعین‌حال راهبردی و صریح بود. از این زاویه شاید بتوان گفت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران در طول این ۳۷ سالی که از انقلاب می‌گذرد، ملاقاتی با این کیفیت و با این اهمیت و با این محتوا، بنده سراغ ندارم.

این ملاقات نزدیک به دو ساعت طول کشید و در آن مطالبی بسیار مهم و استراتژیک، هم درباره‌ی روابط دوجانبه و هم در زمینه‌ی مسائل منطقه‌ای و همکاری‌های بین‌المللی، مورد بحث قرار گرفت. بنابراین، این دیدار یک ملاقات تشریفاتی و صرفاً برای احترام به مقام معظم رهبری نبود، بلکه ملاقاتی جدی در سطح بالاترین مقامات دو کشور محسوب می‌شد. ضمن اینکه دوره‌ی اقامت ایشان در ایران بسیار کوتاه بود. بنابراین مدت‌زمان حضور در ایران را باید صرف گفت‌وگوهای کاری می‌کردند. حال در این بین، بهترین زمان کاری خود، یعنی ساعات ابتدایی حضور در ایران را به ملاقات با رهبر انقلاب اختصاص دادند. این نشان از اهمیت این دیدار برای آقای پوتین دارد.

از طرفی دیگر، من اگر بخواهم در یک جمله، این ملاقات را توصیف کنم، باید بگویم که این دیدار، دیداری کاملاً صمیمی و درعین‌حال راهبردی و صریح بود. از این زاویه شاید بتوان گفت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران در طول این ۳۷ سالی که از انقلاب می‌گذرد، ملاقاتی با این کیفیت و با این اهمیت و با این محتوا، بنده سراغ ندارم. در واقع بنده در طول شانزده سالی که در وزارت خارجه بودم و در طول این حدود هجده سالی که بعد از وزارت خارجه توفیق داشته‌ام به‌عنوان مشاور مقام معظم رهبری خدمت کنم (یعنی قریب ۳۴ سال که در حوزه‌ی سیاست خارجی کار می‌کنم)، در مقایسه با بقیه‌ی اقداماتی که در حوزه‌ی سیاست ‌خارجی شده است، ملاقاتی با این اهمیت، با توجه به نوع برخورد و شروع دیدار و مدت طولانی اختصاص‌یافته به مذاکره و همچنین مطالب متنوع و بسیار مهم و راهبردی که بین ایشان و مقام معظم رهبری ردوبدل شد، سراغ ندارم.
 
 محورهایی که در این دیدار مورد بحث قرار گرفت چه بود؟
در این دیدار، هم راجع‌به روابط دوجانبه صحبت شد و هم راجع‌به مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی. در حوزه‌ی روابط دوجانبه، ایشان به‌صراحت اعلام کرد که هیچ محدودیتی برای روابط دوجانبه قائل نیست و در انواع همکاری‌های دوجانبه در حوز‌ه‌های علمی، تکنولوژی و فناوری‌های فضایی و امور پیشرفته‌ی صنعتی، تمایل به همکاری با ایران دارد و هیچ‌گونه محدودیتی در این زمینه نمی‌بیند.

در رابطه با همکاری‌های منطقه‌ای نیز به تصریح آقای پوتین، منافع مشترک زیادی بین دو کشور وجود دارد و این منافع مشترک متعددی که دو کشور دارند، اقتضا می‌کند که هر روز بیش از گذشته، همکاری‌ها گسترش یابند. درباره‌ی مسئله‌ی سوریه نیز آقای پوتین تأکید داشتند که هیچ نوع موافقتی با دیگر کشورهایی که در گفت‌وگوهای وین شرکت می‌کنند، بدون هماهنگی با ایران، صورت نخواهد گرفت. نکته‌ی بعدی که در این دیدار، هم مقام معظم رهبری و هم آقای پوتین بر آن تأکید کردند، این بود که از هیچ راه‌حلی که مورد رضایت دولت سوریه نباشد، تبعیت نخواهند کرد.

گزارش تصویری | دیدار رئیس جمهوری روسیه با رهبر انقلاب
همچنین درباره‌ی وضعیت کشورهایی چون عراق نیز بحث‌هایی صورت گرفت و حتی در زمینه‌ی مسائل بین‌المللی و قسمت‌هایی مانند شمال آفریقا یا آسیای مرکزی و امثالهم نیز بحث‌ها و تبادل‌نظرهای قابل توجهی ردوبدل شد. به همین علت، از نظر من، این دیدار تقریباً یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی بود که در حوزه‌ی سیاست‌ خارجی جمهوری اسلامی ایران تا به حال رخ داده است.
 
 از نظر جنابعالی، دیدار آقای پوتین با رهبر انقلاب چه تأثیری بر محور مقاومت و ائتلاف جدیدی که برای مبارزه با تروریست‌ها در سوریه شکل گرفته است، می‌گذارد؟
برداشت بنده این است که این در حقیقت یک «نقطه‌ی عطف» در ابتدای راه روابط دو کشور است. این‌گونه می‌توان گفت که روابط دو کشور وارد رابطه‌ی راهبردی شده است. البته از اواخر مذاکرات هسته‌ای، همکاری‌های روسیه با ایران بیشتر شده بود. حال همکاری‌های جدید منطقه‌ای در سوریه و همین‌طور سایر مناطق غرب آسیا، حکایت از این دارد که ما در آغاز یک ارتباط راهبردی با کشور روسیه هستیم؛ ارتباطی که در یک سوی آن، ایران به‌عنوان قدرت اول منطقه قرار دارد و در سوی دیگر آن، روسیه به‌عنوان یک ابرقدرت نظامی و قدرت مهم تأثیرگذار بین‌المللی که عضویت در شورای امنیت هم دارد، قرار گرفته است.
 
 در این دیدار، آقای پوتین ایران را متحد مطمئن و قابل تکیه در منطقه و جهان برشمرد. به نظر شما چرا چنین تعریفی ارائه شد؟
همان‌طور که عرض کردم، ما منافع مشترک متعدد راهبردی با هم داریم. آینده‌ی جمهوری اسلامی ایران و روسیه در ابعاد مختلف به یکدیگر گره خورده‌اند یا در حال گره خوردن هستند. آسیای مرکزی، قفقاز، آسیای غربی، منطقه‌ی سوریه، فلسطین، عراق، یمن، شمال آفریقا، دریای خزر، دریای سیاه، ‌ مدیترانه، ‌ خلیج فارس، اقیانوس هند و امثالهم، مناطق و موضوعاتی هستند که هم ما و هم روسیه، منافع حیاتی در آن‌ها داریم. می‌دانید که در آسیا چهار قدرت بزرگ داریم: روسیه، چین، ایران و هند. پیش‌بینی بنده این است که در آینده‌ای نه‌چندان دور، این چهار کشور روابط راهبردی بیشتری با یکدیگر خواهند داشت؛ به‌خصوص در جاهایی مثل پیمان شانگهای یا گروه بریکس، این همکاری‌ها می‌تواند تجلی عینی و بیشتری پیدا کند.

این همکاری‌ها می‌تواند بین کشورهای صادرکننده‌ی گاز یا به تعبیر امروز، «اوپک گازی» نیز گسترش باید. می‌دانید که ایده‌ی اوپک گازی نیز برای اولین‌بار توسط مقام معظم رهبری در ملاقات قبلی ایشان با آقای پوتین مطرح شد. در آن دیدار که آقای پوتین برای اجلاس دریای خزر به ایران آمده بود و اولین ملاقاتش با مقام معظم رهبری بود، حضرت آقا فرمودند خوب است که این کشورهای دارنده‌ و صادرکننده‌ی گاز، یک اوپک گازی داشته باشند. امروز خوشحالیم از اینکه این دیدگاه استراتژیک مقام معظم رهبری عملی شده است.
 
 رهبر انقلاب در این دیدار اشاره کردند که آمریکایی‌ها از دیپلماسی غیرشرافتمندانه پیروی می‌کنند. مصادیق این دیپلماسی غیرشرافتمندانه چیست؟
دیپلماسی غیرشرافتمندانه یعنی اینکه قراری می‌گذارند و به آن قرار، عمل نمی‌کنند. در ظاهر چیزی می‌گویند و در باطن به‌گونه‌ای دیگر عمل می‌کنند. نمونه‌اش همین قضایای مربوط به مسئله‌ی هسته‌ای و برداشته شدن تحریم‌هاست. از یک طرف می‌گویند ایران اگر به تعهداتش عمل کند (که تاکنون عمل کرده و هیچ کاری خلاف مقررات بین‌المللی انجام نداده است)، تحریم‌ها برداشته می‌شود و از طرف دیگر، هر روز به بهانه‌ای، تحریم دیگری را اضافه می‌کنند. علاوه بر این، در ایجاد مزاحمت برای جمهوری اسلامی ایران، چه به بهانه‌ی دروغین حقوق بشر و چه به بهانه‌ی کمک به تروریسم، فروگذار نمی‌کنند. آن‌ها خودشان تروریست‌پرورند و بااین‌حال، جمهوری اسلامی ایران را که به حزب‌الله لبنان برای دفاع از مردم این کشور یا به فلسطین برای حمایت از آزادی سرزمین‌های اشغالی کمک می‌کند، متهم به حمایت از تروریسم می‌کنند.
 
 موضوع هدیه‌ای که آقای پوتین برای آقا آوردند نیز خیلی مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. ماجرا از چه قرار بود؟
یک جلد کلام‌الله مجید، که از نسخه‌های قدیمی قرآن در روسیه بود، هدیه‌ی ویژه‌ی آقای پوتین به رهبر انقلاب بود. فارغ از اینکه خصوصیات این نسخه از قرآن چیست، به نظر من نکته‌ی مهم این است که رئیس‌جمهور کشوری که اکثریتش مسیحی ارتدکس هستند (البته دین دوم روسیه همان اسلام است)، برای مقام معظم رهبری کتاب مقدس مسلمانان، یعنی قرآن کریم را به‌عنوان هدیه آورده است. این خود به‌نوعی اظهار علاقه و نشان‌دهنده‌ی سطح دوستی ایشان با رهبر انقلاب و جمهوری اسلامی ایران است.

 

 

برچسب‌ها: آیت‌الله العظمی سید علی خامنه‌ای؛ ولایتی، علی اکبر؛ ولادیمیر پوتین؛

چالش دفن 1700000 کیلو سیب زمینی در مجلس

                  

 یکی از نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی صبح امروز در اخطاری، نسبت به امحا و دفن 1700 تن سیب‌زمینی برای جلوگیری از کاهش قیمت آن اعتراض و با تقدیم استعفای خود از سمت نمایندگی مجلس، صحن علنی را ترک کرد.

 

 

به گزارش مصاف، یک نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز (دوشنبه) پارلمان در اخطاری با استناد به اصل 63 قانون اساسی، خطاب به علی لاریجانی رئیس مجلس اظهار داشت: طبق این اصل شما می‌توانید در ابتدای جلسه علنی راجع به مسائل اساسی کشور تذکر دهید.
مهدی کوچک‌زاده افزود: طبق اخبار مکرر و موثق، اطلاع یافتم که رئیس تعاونی روستایی استان فارس اعلام کرده 1700 تن سیب‌زمینی را برای جلوگیری از افت قیمت، امحاء و دفن کرده است.

امحاء و دفن 1700 تن سیب‌زمینی خلاف وجدان و شرف انسانی است

کوچک‌زاده همچنین تصریح کرد: ما این عمل را که الگوبرداری از اقتصاد سرمایه‌داری است، خلاف شرف و وجدان انسانی می‌دانیم و به مسئولان مربوطه خصوصاً وزیر کشاورزی تذکر می‌دهم.

وی در بخش دیگری از سخنانش خطاب به لاریجانی اظهار داشت: آقای دکتر در کشوری که مردمش از گرسنگی به فحشا کشیده می‌شوند، کدام بی‌شرافتی به خود اجازه می‌‌دهد 1700 تن سیب‌زمینی را امحاء کند؟!

سپس علی لاریجانی رئیس مجلس در پاسخ به اخطار کوچک‌زاده، گفت: اخطار باید در موضوع بحث مجلس مطرح شود، نه راجع به موضوعات دیگر؛ ما الآن در بحث بیمه هستیم، شما باید وقت می‌گرفتید تا صحبت می‌کردید، اگر کسی خلافی می‌کند شما نباید خلاف کنید؛ اخطار باید راجع به دستور باشد.

کوچک‌زاده در پاسخ به لاریجانی با صدای بلند گفت: این مجلس اسلامی نیست.

وی سپس با حضور در جایگاه هیأت رئیسه این جملات را تکرار کرد و در نهایت برگه استفعای خود را روی میز علی لاریجانی گذاشت و صحن پارلمان را ترک کرد.


منبع: فارس

۳۶ سال گذشت، دریغ از یک "آرگو"ی ایرانی!

                  

 وضعیت تولید دو فیلم سینمایی که بنا بود با موضوع تسخیر لانه جاسوسی تولید شوند / در این سال‌ها حتی ۱۰ فیلمنامه با این موضوع با قابلیت تولید کار سینمایی ارائه نشده است!

محققی که دو سال پیش "دست دادن اتفاقی!" اوباما و مقام ایرانی را پیش بینی کرده بود

                  

 یک تحلیلگر و محقق حوزه سیاسی، فرهنگی و بین‌الملل دو سال گذشته با اشاره به سفر رئیس‌جمهوری ایران به نیویورک برای شرکت در نشست‌های مجمع عمومی پیش‌بینی کرده بود که دیدار و مصافحه‌ای میان مقامات ایرانی و آمریکایی رخ خواهد داد و از آن به «دیداری اتفاقی» تعبیر خواهد شد.

به گزارش مصاف به نقل از گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «علی اکبر رائفی‌پور» محقق و تحلیلگر مسائل سیاسی و فرهنگی دو سال گذشته در یادداشتی کوتاه با عنوان «دستکش مخملی» از احتمال دیدار و دست دادنِ خیلی اتفاقی! میان مقام ایرانی و رئیس جمهوری آمریکا در حاشیه نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل خبر داده بود.

او در این یادداشت با مایه طنز که نیمه شهریور سال 1392 (در سال نخست دولت «تدبیر و امید» حسن روحانی) دو هفته قبل از آغاز نشست شصت‌وهشتم مجمع عمومی سازمان ملل این پیش‌بینی را مطرح کرده بود، نوشت: فرض کنید در اجلاس آتی نیویورک میز ایران و آمریکا نزدیک هم باشد. اوباما کاملا اتفاقی از جلوی میز ایران گذر کند و رئیس جمهور ایران که مدت‌ها روی صندلی نشسته و کمرش درد گرفته در همان لحظه تصمیم بگیرد بلند شود...، از قضا اوباما این قیام پس از سال‌ها قعود ایرانیان را به فال نیک بگیرد و خوش‌و‌بشی با رئیس جمهورمان کند و دستی هم من باب تألیف القلوب دراز نماید و قبول کنید که رد کردن دستش بی‌ادبی است و به همین سادگی اولین آجر دیوار سی‌واندی ساله بی‌اعتمادی  فرو می‌ریزد!.

رائفی‌پور دو سال گذشته همچنین با طرح این سوال که «نظرتان درباره ارتباط و شروع مذاکره در دولت جدید (روحانی) با آمریکا چیست؟» از کسانی که می‌گویند «دیوار بی‌اعتمادی میان ایران و آمریکا از دیوار برلین بلندتر نیست» به طور ضمنی انتقاد کرده بود.

سه‌شنبه گذشته یک منبع نزدیک به هیأت ایرانی در نیویورک خبر داد که وزیر امور خارجه ایران که در حال خروج از سالن مجمع عمومی سازمان ملل بود، به طور اتفاقی با باراک اوباما (رئیس‌جمهور) و جان کری (وزیر خارجه) که در حال ورود به محل مجمع بودند، رو به رو شد و احوالپرسی کرد و دست داد .

این منبع مطلع نزدیک به هیات ایرانی درباره دیدار ظریف و رئیس جمهور آمریکا گفت: نقل قولها در مورد دیدار از قبل تعیین شده به هیچ وجه درست نیست.

در عین حال کارشناسان و ناظران سیاسی متعددی با رد صریح «اتفاقی بودن» این دیدار، چنین مسئله‌ای را در عرف دیپلماتیک سازمان ملل رد کرده‌اند.

این مطلب در تاریخ 14 /شهریور/ 92 در وبلاگ شخصی استاد رائفی پور (antisemitism.blogfa.com) درج شده است.

لازم به ذکر است  ایشان سال ها پیش  موضوع به وجود آوردن «isis» در منطقه و برخی موارد دیگر را نیز پیش بینی  نموده بودند و اسفناک اینکه گفته های  استاد رائفی پور  نه تنها مورد توجه قرار نگرفت!  بلکه  ایشان آماج تخریب و توهین های متعددی هم قرار گرفتند!!

مخاطبین گرامی  می توانند در همین رابطه کلیپ «حرفهایی که نشنیده گرفتند» را ، از «سایت مصاف»، بخش «کلیپ»، دریافت نمایند.