خبر ماندگار سال 96
- ۰ نظر
- ۲۷ اسفند ۹۶ ، ۰۰:۰۰
سیاست ما یا دیانت ما ؟
دوستان سلام چند سالی هست که از انتخابات سال 92 می گذرد و آقای روحانی (حسن فریدون ) پیروز انتخابات شدند و از همان ابتدا صحبت مذاکره بود بر سر انرژی هسته ای همان انرژای که حاصل خون شهدای احمدی روشن ها و علی محمدی ها و شهریاری ها و رضایی نژاد ها و قشقایی ها هست همان شیر مرد هایی که آستین ها را بالا زدند انرژی هسته ای را به 20/درصد رسوندند همون میراثی که اگر نبود آقای روحانی با چیش میخواست مذاکره کنه .
حالا بگذریم اون روزها گذشت و گذشت گذشت تا دوباره حاجی انتخابات 96 هم رای آورد اما حالا دیگه قضیه فرق داره
یادم هست وقتی برجام امضاء شد آقای روحانی سراسیمه به جلوی تلوزیون آمدند و گفتند هم اکنون هزاران LCباز شده اونم تو روز تعطیل نه برای ما کل جهان چون روز یک شنبه بود همون دکتری که دکتری از انگلیس گرفته و چند سال درس خونده اونجا .
بگذریم امشب دیدم تو رسانه ها حرف از برجام شده دوباره و اروپا خواسته ایران را تحریم کنه به خاطر این که ترامپ را راضی کنه در برجام پایبند باشه همون برجامی که قرار بود همه تحریم ها رو یک شبه برداره و مردم با کدخدا رفیق بشن و..... حال کا ربه جایی رسیده برای حفظ برجام باید تحریم بشیم .
خدا وکیلی مغز خر خوردن مسئولین ما که این طوری تفکر دارند یا این که جاسوس هستند (البته جاسوس هم کم نداشتیم )
کجای دین اسلام و تشیع میگه که این طور به دشمن خودتون اعتماد کنید قران نخودیم میگه (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاء تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءکُم مِّنَ الْحَقِّ
یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاکُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِن کُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاء مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ
وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن یَفْعَلْهُ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ ﴿۱﴾
ى کسانى که ایمان آورده اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگیرید [به طورى] که با آنها اظهار دوستى کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که براى شما آمده کافرند
[و] پیامبر [خدا] و شما را [از مکه] بیرون مى کنند که [چرا] به خدا پروردگارتان ایمان آورده اید اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بیرون آمده اید
[شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى کنید در حالى که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند قطعا از راه درست منحرف گردیده است
فکر کنم دیگه این ایه رو فریدون خونده باشه ؟
به هر حال دیانت و سیاست ما باید یکی باشد که مسئولین ما الحمدالله ندارند باید بگیم بعضی ها نه دیانت دارند و نه سیاست .
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، تحریمهای جدید اعمال شد؛ همین که هواپیمای جیسون و رفقا آسمان ایران را ترک کرد. این تحریمها درست همانهایی بودند که دو هفته پیش «وال استریت ژورنال» از تهیه و تدارک آنها گفته بود؛ بی کم و کاست! اگر چه به دلایلی که آن زمان چندان روشن نبود، اجرای آنها به تعویق افتاد؛ دست آخر اما در حالی دیروز اجرا شد که هنوز امضای بیانیهی ظریف و موگرینی خشک نشده بود. تحریمها لغو نشده، بازگشت! خزانهداری درست زمانی اجرای آنهای را علنی کرد که روحانی و دوستانش گرم شادی از فرجامِ برجام، در حال نواختن مارش پیروزی بودند. اوباما نشان داد چقدر خوب بلد است به ایران و رییس جمهور آن دهنکجی کند. ماجرای دیروز روشن کرد: برجام برای امریکا یعنی کشک! اما داستان تحریمهای تازه چیست؟ و پشت پردهی تعویق اجرای دو هفته ای آنها چه بود؟
چه شد؟
نهم دی ماه بود که روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال از تهیه و تألیف تحریمهای تازه ای خبر داد که بنا بود به بهانهی آزمایش موشکی تازهی جمهوری اسلامی اعمال شود. بر این اساس خزانهداری امریکا نام چند تَن از کارکنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح را که ادعا میکرد در تست و طراحی «عماد» سهیم بودند در لیست تحریم قرار میداد. همچنین چند شرکت خارجی را به اتهام همکاری و یا واسطهگری در ساخت موشکهای بالستیک ایران در زمرهی تحریمهای جدید قرار میگرفتند. خبر WSJ اگرچه رسمی نبود، اما از همان ابتدا واکنشهای فراوانی را از سوی کارشناسان و تحلیلگران برانگیخت و موجبات نگرانی افکار عمومی را از نقض چندباره برجام فراهم کرد.
اینکه بر اساس نص برجام اطراف مذاکراتی ایران در 5+1 متعهد شده بودند در سراسر دوران اجرا، از وضع هرگونه تحریم تازه خودداری کنند، و اینکه بر اساس بند سوم قانون پذیرش مشروط برجام مصوب مجلس شورا، وضع هرگونه تحریمی در هر سطح و با هر بهانه ای، نقض برجام تلقی میشد؛ تکلیف را در صورت اجرای تحریمهای جدید مشخص کرده بود. با این همه روحانی که پیشتر نشان داده بود تمایل چندانی برای تمکین به قوانین جاریهی مملکتی در خصوص برجام ندارد، با ارسال نامه ای سرگشاده خطاب به وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، از او خواست تا در واکنش به تحریمهای نو، ساخت و تجهیز موشکها را تسریع کند. روحانی خیلی خوب زمین بازی را عوض کرد! هیچکسی بهتر از او نمی دانست که تحریمهای جدید از لحاظ حقوقی نقض برجام است، آخر او حقوقدان بود! با این همه او ترجیح داد توپ را به زمین نظامیان انداخته و از فرصت پیش آمده استفادهی تبلیغاتی کند. پس از انتشار نامهی سرگشادهی روحانی بود که WSJ از تعویق اجرای آن تحریمها خبر داد. خبری که حسابی هیزم برای بوقچیهای رسانه ای دولت جور کرد، تا آن اتفاق را نتیجهی عقب نشینی امریکاییها از ترس نامهی روحانی جا بزنند. به زعم آنان نامهی سرگشادهی روحانی توانسته بود اجرای تحریمها را به تعویق اندازد.
واقعیت چه بود؟
روز شنبه اما رویترز در خبر دیگری مدعی شد، تعویق تحریمهای تازهی ایالات متحده علیه مردم ایران نه از ترس سرگشادهی روحانی، که به خاطر ضربه نزدن به آزادسازی «جیسون رضاییان» رخ داده بود.
بر اساس این گزارش در حالی که قرار بود تحریمهای جدید را در همان ابتدای ماه ژانویه اعمال شود، بعد از تماس تلفنی ظریف با تصمیم اوباما که برای گذران تعطیلات سال نو در هاوایی به سر میبُرد، به تعویق افتاد. یانکیها اعمال تحریمهای جدید را به بعد از آزادی جیسون موکول کرده بودند تا به مذاکرات محرمانه ای که با روحانی بر سر معاملهی زندانیان داشتند ضربه نخورَد. جیسون آزاد شد، سواره طیاره شد و رفت! این اما فقط یک مُشت تحریم تازه بود که از این مذاکرات مخفیانه و از معامله با اوباما در کاسهی روحانی ماند. مذاکرات مخفیانه ای که بنابر ادعای نشریهی امریکایی «نیویورکر» از اواخر ۲۰۱۴ با توافقی که میان مجید تخت روانچی و وندی شرمن، معاونین وزرای خارجه طرفین صورت گرفته بود، آغاز شد. هیأت امریکایی را در این مذاکرات مخفیانه «برت مکگورک» از مقامات ارشد وزارت خارجه هدایت میکرد، اگرچه نمایندگانی از FBI و CIA نیز حضور داشتند. براساس این گزارش، ریاست هیأت ایرانی را اما یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی بر عهده داشت.
دیپلماسی پنهانکار رودَست خورد!
درست همان روزهایی که مقامات ارشد وزارت خارجه ادعا میکردند مذاکرات با امریکاییها تنها در چارچوب مذاکرات هسته ای و در راستای یافتن راه حلهایی برای پُر کردن پرانتزهای برجام است، مذاکرات سطح بالای مخفیانهی دیگری بین مقامات اطلاعاتی دولت روحانی و ایالات متحده در جریان بود. نشریه آمریکایی در ادامه از قول یک مقام ایرانی که اشارهای به نامش نشده به جزئیات بیشتری از این مذاکرات پرداخته و مینویسد: مذاکرات آنها سه بار، طی یک سال از نشستهای مخفیانه در آستانه شکست قرار گرفته است.
مقامات آمریکایی اما در گفتوگو با «نیویورکر» گفتند سرعت اقدامات کانال دیپلماتیک دوم، بعد از اعلام توافق هستهای در اواخر جولای (تیرماه) بیشتر شده است. نتیجهی این مذاکرات اما تبادل زندانیان بین دو طرف بود. با این همه آن طور که نیویورکر مینویسد تنها 14 تن از اتباع ایرانی در نتیجهی این توافق محرمانه از لیست تعقیب اینترپل خارج شدند، که کمتر از تعدادی بوده که ایرانیها درخواست کرده بودند. بدتر از همه اینکه در اثر این توافق مخفیانه و خروج جیسون رضاییان، تنها نگرانی دولت اوباما از اعمال تحریمهای تازه به بهانهی آزمایشات موشکی علیه ایران (بنابر ادعای رویترز)، مرتفع شده و به این ترتیب بلافاصله بعد از خروج آنان از ایران، اجرا شدند.
روحانی رودست خورد! مذاکرات مخفیانه ای که ترتیب داده بود نه تنها نتوانست به آنچه در ازای آزادسازی جیسون رضاییان و بقیه مطالبه کرده بود، برسد؛ بلکه با یک تحریم زیانبار دیگر مواجه شد. تحریمی که حتی اگر خیلی هم مهم نبود، اما توانست حیثیت برجام و دیپلماسی دولت را زیر سؤال ببرد، و مردم را به تبریکهای پُرشماری که روحانی برای فرجامِ برجام به زمین و زمان حواله میکرد، بدبین کند. به نظر میرسد آمریکاییها دستکم در این مذاکرات برخلاف مذاکرات هستهای، خیلی نقد، ما بهازای آنچه را از روحانی گرفته بودند، پرداختند؛ تحریمهای دیروز دستاورد آن بود! تحریمهایی که ثابت کرد نتیجه مذاکراتی که مخفیانه و دور از چشمان مردم انجام شود، بهتر از این نخواهد بود. تحریمهای دیروز ایالات متحده ثابت کرد: دیپلماسی با پنهانکاری پیش نمیرود!
امریکاییها رودست زدند، پنهانکاری روحانی کار دستش داد. او نه تنها نتوانست در قبال آزادسازی دوتابعیتیها بر اساس زد و بند مخفیانه ای که انجام داد، به آنچه مطالبه کرده بود برسد، بلکه با یک تحریم تازه مواجه شد که دستکم و بر اساس ادعای رویترز به خاطر حضور جیسون در ایران تا کنون به تعویق افتاده بود. تحریمی که نه تنها دهنکجی آشکار اوباما به مارش پیروزی روحانی بود، که بدجوری حیثیت برجام را پیش چشمان مردم شکست. با تحریم دیروز مردم نومید شدند، چه از موفقیت برجام؛ چه از دیپلماسی پنهانکارانهی روحانی!
منبع خبرگزاری دانشجو
»
از ابتدای آغاز کار دولت یازدهم همواره منتقدان مذهبی و غیرمذهبی مورد برچسب زنی افراد به اصطلاح اعتدالگرا قرارگرفتهاند. «سرهنگ» شاید نقطه آغاز این برچسبها بود ولی بهاحتمال قوی «پلیس مخفی» آخرین آنها نیست.
اگر به عملکرد رسانهای دولت یازدهم نگاه شود این مطلب بهروشنی هویداست که همواره با برچسب زنی و تخریب، اقدام به خارج کردن منتقدان از مدار رسانه شده است.
کار تا جایی بالا گرفت که هنگامی که گفتند : «لباس انتقاد را از تنتان درمیآوریم» کهنه یاوران معمار کبیر انقلاب همچون علامه مصباح یزدی (دامت برکاته) سخن به اعتراض به این رفتار دولت گشودند.
اما همانطور که بر هیچکس پوشیده نیست شاید اوج این اقدامات تا به امروز در نمایشگاه مطبوعات هویدا بود.
دولت یازدهم همواره بیان منتقدان را درباره سیاست خارجه، موارد بد فرهنگی و ضد ارزشی در تئاتر، سینما، نشر کتب، رقصهای خیابانی، جشنهایی با سبک غربی در کاخ سعدآباد و همچنین مواردی از قبیل رکود اقتصادی، اسراف بیتالمال و جانبداری در انتخابات را با برچسب زنی پاسخ داده.
اما حال که مذاکرات هستهای به خط پایان رسیده است فارغ از واکاوی برجام آیا این به چماقی برای سرکوب منتقدان بدل میشود؟ پاسخ این سؤال در آینده نهچندان دور روشن میشود اما بررسی اقدامات قبل از برجام دولت پالسهایی را به ما نشان میدهد که میتواند یاریرسان ما در پیشبینی وضعیت آینده باشد.
اگر به اقدامات دولت در زمان کمی تا قرائت متن بیانیه مشترک دکتر ظریف و خانم موگرینی دقت شود المانهای سؤال برانگیزی مشاهده میشود.
چرا دولت در جهت تطهیر چهره خود به تخریب دولت قبل پرداخت؟ چرا با اتخاذ اقدامات پیشگیرانه از سوی نهادهای انتظامی از تعرض مشکوک به سفارت عربستان جلوگیری نشد؟ و چرا خبر مبادله زندانیان میان ایران و آمریکا ساعاتی قبل از قرائت بیانیه مشترک آغاز برجام رسانهای شد؟
اینها المانهایی است که میتواند ما را در استنتاج یاری دهد.
اینک با توجه به سوابق اعتدالگرایان در سرکوب منتقدان پیشبینی میشود زین پس برجام را به عنوان چماقی بر سر منتقد بکوبند و از این طریق راه فراری از مطالبه حقه مردم و منتقدان در مسئله رکود اقتصادی، مسکن، تعطیلی مراکز علمی و تحقیقاتی، مماشات با موارد ضد ارزشی در حوضه فرهنگ و.. فراهم شود.
اما خطر مهمتر جهتگیری در انتخاباتهای پیش روست.
همانطور که میدانیم ترکیب سیاسی مجلس شورای اسلامی و نقش قانونگذاری که دولت را در زمینههای مختلف به احکام مربوطه مکلف میکند و همچنین نقش نظارتی مجلس در مورد دولت همه به مجموعه تعاملات میان دولت و مجلس مربوط است اما اگر دولت در تلاش برای مهندسی مجلس باشد، با خارج شدن مجلس از شکل مردمی خود نوعی حس ناامیدی در ملت شکل میگیرد که چرا خانه ملت بدل به حیاطخلوت دولت گشته است. بعید نیست دولت در این چند ماه سعی در چرخش ترکیب احتمالی مجلس به نفع خود داشته است. مخصوصاً وقتی ترکیب بیسابقه ثبتنام کنندگان و البته تأیید صلاحیت شدگان را بررسی میکنیم متأسفانه نشانههایی از این اقدام مشاهده میکنیم.
بههرحال همانطور که مسئله مذاکرات هستهای انرژی زیادی از کشور و ملت گرفت امیدواریم اگر موفقیتی در آن نهفته است، دولت آن را به نفع جناحهای سیاسی خاص استفاده نکند و در سایه امام زمان (عج) لحظات خوشی را برای ملت رقم بزند.
منبع خبر گزاری دانشجو
ماراتن هستهای ایران و کشورهای عضو ۱+۵ در حالی تنها ۴ روز دیگر به سرانجام نهایی برای توافق هستهای احتمالی میرسد که به رغم تلاش مذاکرهکنندگان کشورمان برای حل اختلافات اما به دلیل کارشکنیهای پیدرپی امریکاییها با سناریوی در خواستهای بیجا و زیادهخواهانه به کندی پیش میرود و سبب شده تا شانس دستیابی به توافق هستهای احتمالش به حداقل برسد.
وزیر خارجه امریکا هشدار داده در صورتی که ایران تعهدات هستهایاش در توافق لوزان را انجام ندهد توافق هستهای در کار نخواهد بود.
به گزارش رویترز جان کری که این سخنان را در کنفرانس مطبوعاتی پایانی تست استراتژیک و اقتصادی آمریکا و چین مطرح کرده گفت: این احتمال وجود دارد که ایرانیها همه اقدامات مورد توافق در لوزان را انجام ندهند. در این حالت توافقی نخواهیم داشت.
خبرگزاری رویترز نوشت: این سخنان جان کری واکنشی به سخنان مقام معظم رهبری بوده است.
اظهارات جان کری در مورد بیانیه لوزان و تاکید وی به انجام این تعهدات در این توافقنامه در حالی مطرح میشود که چند روز پیش نیز شاهد ادعایی مشابه این از «سوزان رایس» مشاور امنیت ملی اوباما بودیم چنانچه وی گفته بود که همه طرفهای مذاکرات هستهای برای رسیدن به توافق تا آخر ژوئن تلاش میکنند ولی در صورت زیر پا گذاشته شدن هر یک از مفاد بیانیه لوزان، هیچ توافقی در کار نخواهد بود.
بیان چنین درخواستی یعنی اجرای بیانیه لوزان در شرایطی که شمارش معکوس برای سررسید موعد توافق احتمالی آغاز شده است چه معنی و مفهومی میتواند داشته باشد؟
بسیاری از ناظران سیاسی پس از انتشار بیانیه لوازن نقدهای زیادی به این بیانیه داشتند یکی از بندهایی که در بیانیه مطبوعاتی لوزان با انتقاد دلسوزان نظام همراه بود تعیین نیازهای عملی کشور در صنعت هستهای و پیشبینی رسیدن به آنها در توافق جامع بود که افق آن در میزان غنیسازی رسیدن به ۱۹۰ هزار سانتریفیوژ اعلام شده است که متاسفانه در این بیانیه رعایت نشده یعنی ایران پذیرفته که با کاهش ظرفیت موجود سانتریفیوژهای نصب شده از قریب ۱۹ هزار موجود در نطنز و فردو به ۶۱۰۴ سانتریفیوژ کاهش یابد.
چنانچه در این بیانیه آمده همچنان که ایران برنامه صلحآمیز هستهای خود را دنبال میکند، سطح و ظرفیت غنیسازی و میزان ذخایر ایران برای دورههای زمانی مشخص، محدود خواهد شد و نطنز تنها مرکز غنیسازی ایران خواهد بود. تحقیق و توسعه غنیسازی در ایران بر روی ماشینهای سانتریفیوژ براساس یک جدول زمانی و سطح توافق شده، انجام خواهد شد.
فوردو از یک سایت غنیسازی به یک مرکز هستهای، فیزیک و فنآوری تبدیل خواهد گردید. در این مرکز همکاری بینالمللی در حوزههای تحقیق و توسعه مورد توافق مورد تشویق قرار خواهد گرفت. مواد شکافپذیر در فوردو نخواهد بود.
در بخشی از این بیانیه آمده که آژانس بینالمللی اتمی از فنآوریهای نظارتی استفاده خواهد کرد و از دسترسیهای توافق شده بیشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد.
در ادامه این بیانیه آمده مجموعه تدابیری برای نظارت بر اجرای مفاد برجام شامل کد اصلاحی ۳.۱ و اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی مورد توافق واقع شده است. آژانس بینالمللی انرژی اتمی از فنآوریهای مدرن نظارتی استفاده خواهد کرد و از دسترسیهای توافق شده بیشتری از جمله به منظور روشن کردن موضوعات گذشته و حال برخوردار خواهد شد.
این دسترسیها در واقع امکان بازرسی از تاسیسات نظامی است که این روزها تقاضای نابهجای آمریکاییها به عنوان شرط اصلی برای امضای توافق هستهای میان ایران و ۱+۵ از سوی دولتمردان امریکایی مطرح میشود
این در حالی است که مقام معظم رهبری چهارشنبه شب در دیدار با کارگزاران نظام بار دیگر با تعیین خطوط قرمزملت ایران با این در خواست بیجای آنان مخالفت صریح خود را بیان کردند ایشان در بیانات خود به عنوان اولین خط قرمز گفتند: ما برخلاف اصرار امریکاییها محدودیتهای بلندمدت ۱۰، ۱۲ ساله را قبول نداریم و مقدار سالهای مورد قبول محدودیت را به آنها گفتهایم.
رهبر انقلاب ادامه کار تحقیق و توسعه و ساخت و ساز حتی در زمان محدودیت را دومین خط قرمز ایران اعلام کردند و افزودند: آنها میگویند در مدت ۱۲ سال هیچ کاری نکنید اما این، یک حرف زور مضاعف و غلط مضاعف است.