امام مهدی (عج)در احادیث نبوی(ص) 1
امام مهدی (عج)در احادیث نبوی(ص) 1
پیامبر گرامی اسلام صلی الله و علیه و آله و سلم در مواقع متعدد و متنوعی از فرزند گرامی خود مهدی موع
ود علیه السلام که احیاگر شریعت ایشان و پرکننده زمین از عدل و داد است سخن به میان آورده است. ا
حادیث پیرامون حضرت مهدی علیه السلام درابعاد مختلفی از وجود مبارک ایشان تا ظهور و حرکت در دست است. در بعضی کتب حدیثی بخش مستقلی برای این احادیث در نظر گرفته شده و در بعضی دیگر احادیث درمیان بخش‌های مختلف آمده است. وجود روایات پیرامون حضرت مهدی علیه السلام در میان کلمات پیامبر گرامی اسلام صلی الله و علیه و آله و سلم نیز دلیل دیگری بر وجود این عقیده در منشور عقاید اسلامی و پاسخی برای منکرین آن و مدعیان نو ظهور بودن یا حتی متاخر پدید آمدن این عقیده نسبت به صدر اسلام است. در این بخش تعدادی از روایات نبوی صلی الله و علیه و آله و سلم در باره حضرت مهدی علیه السلام طرح گردیده است.
1. ابشر کم بالمهدی… یبعث فی امتی علی اختلاف من الناس و زلازل، فیملاء الارض قسطا کما ملئت جورا و ظلماو یرضی عنه ساکن السماء وساکن الارض و یقسم المال صحاحا… ویملا قلوب امه محمد غنی ؛
شما را به (ظهور) مهدی بشارت می‌دهم… زمانی که اختلافها، سختیها ودل نگرانیها مسلمانان را در برگیرد، قیام می‌کند، و زمین را که پر از ظلم و ستم گشته است، آکنده از عدل و داد می‌سازد ساکنان آسمانها وزمین از او خشنود می‌گردند، مال (و امکانات اقتصادی) را به شیوه درست (بین مردمان) تقسیم می‌کند و دلهای مسلمانان را سرشار از بی نیازی می‌سازد…
2. لو لم یبق من الدنیا الایوم واحدا لطول الله ذالک الیوم، حتی یبعث رجلا من ولدی، اسمه اسمی ؛
اگر از (عمر) دنیا جز یک روز باقی نماند، خدا آن روز را طولانی گرداند تا مردی از فرزندانم را بر انگیزد (برای زنده کردن اسلام و اصلاح اجتماعات بشری) که همنام من است.
3. المهدی من عترتی من ولد فاطمه؛
مهدی از خاندان من، و از فرزندان فاطمه است.
4. کیف انتم اذا نزل ابن مریم فیکم، و امامکم منکم؛
چگونه‌اید، آنگاه که عیسی درمیانتان فرود آید، و امامتان از خودتان باشد.
در شرح این حدیث آمده است:
نماز عیسی علیه السلام در آخرالزمان در نزدیکی برپایی قیامت، پشت سر مردی از این امت دلیل بر قول صحیح است که (زمین هیچگاه) از حجت خدا خالی نیست.
5. ینزل بامتی فی آخرالزمان بلاء شدید من سلطانهم، لم یسمع بلاء اشد منه، حتی تضیق عنهم الارض الرّحبه، و حتی یملاء الارض جورا وظلما، لایجدالمومن ملجاء یلتجیءالیه من الظلم، فیبعث الله – تعالی: رجلا من عترتی، فیملاء الارض عدلا و قسطا؛
در آخرالزمان آزارها وستمهای جانکاه از سوی شاهانشان بر امتم فرود می‌آید. بلاهایی که سخت تر از آن شنیده نشده است. آن چنان که دنیای فراخ بر آنان تنگ می‌نماید. همه جا آکنده از ستم و بی عدالتی است و انسان با ایمان پناهگاهی برای فرار ازظلم نمی‌یابد، در این هنگام خدای متعال مردی از خاندان مرا بر می‌انگیزد، پس زمین را از عدل و داد پر می‌کند.
6. فعند ذلک ینادی مناد من السماء ایها الناس ان الله قطع عنکم مده الجبارین و المنافقین و اشیاعهم و لا کم خیر امه محمد فالحقوه بمکه فانه المهدی؛
در زمانی‌که دنیا را ظلم وستم فرا گرفته و دین باوران در تنگنا و سختی به سرمی برند فریادی از آسمان برمی‌آید که‌ای مردم، همانا خدا روز گار طاغوتان و منافقان و پیروان آنهارا به سر آورده، و بهترین امت محمد را به سرپرستی شما گمارده است. درمکه به او بپیوندید که بیگمان او مهدی است.
7. مَلَک الارضَ اربعه… وسیملکها خامسٌ من اهل بیتی؛
تا کنون چهار تن برزمین فرمانروایی مطلق یافته‌اند…. و در آینده (فرزند) پنجمین نفر از خاندانم بر آن حکومت می‌کند.
8. و هو رجل من ولدی… کأنّ و جهه کوکبٌ دری… ثم یخرج متوجّها الی الشام و جبرائیل علی مقدمته و میکائیل علی ساقته، فیفرح به اهل السماء و اهل الارض…؛
فردی از فرزندان من است، چهره‌اش چونان ستاره درخشان… آن گاه که به سوی شام حرکت کند، جبرئیل پیشاپیش و میکائیل همراه اوست، اهل آسمان با ظهور او شادمان می‌شوند.
9. فیلقی الله محبته فی صدور الناس، فیصیر مع قوم اُسدٌ بالنهار، رُهبانٌ باللیل؛
خداوند محبت مهدی را در دلها می‌اندازد، پیروان او شیران روز و راهبان شب‌اند.
10. فیقسم المال ویعمل بسنّتی… ویلقی الاسلام بحرانه الی الارض؛
(مهدی) مال (داراییها و امکانات اقتصادی را آن گونه که باید) تقسیم می‌کند و سنت من شیوه (رفتاری) اوست، او آئین اسلام را در زمین مستقر می‌سازد.
11. ویبلغ سلطانه المشرق و المغرب؛
قلمرو فرمانروایی و حکومت مهدی شرق و غرب را در بر می‌گیرد.
. احمدبن حنبل: المسند، ج 3، ص 37 و 52، چاپ دار صادر (بیروت)؛ جلال الدین سیوطی: الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 124؛ علی بن حسام الدین متقی هندی: کنز العمال، ص 262. (حدیث 38653)، چاپ پنجم، موسسه الرساله، بیروت 1405 ه
. ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی: فرائد السمطین، ج 2، ص 325 (حدیث 575)، چاپ موسسه محمودی، بیروت؛ سلیمان بن اشعث سجستانی: سنن ابن داود، ج 2، ص 509 (حدیث 4282)، دارالجنان 1409ه؛ محمد بن عیسی بن سوره: الجامع الصحیح، ج 4، ص 34 (حدیث: 2230. 22331)، (تحقیق ابراهیم عطوه عوض) چاپ دار الاحیاء التراث العربی؛ ابن کثیر: النهایه، ج 1، ص 26 (تحقیق طه محمدالزینی) چاپ دارالکتب الحدیثه؛ ابولقاسم سلیمان بن احمد طبرانی: المعجم الکبیر، ج 10، ص79(حدیث 10214)، چاپ وزارت اوقاف عراق؛ محمد عمری تبریزی: مشکاه المصابیح، ج 3، ص28(حدیث 5452)، (تحقیق؛ محمد ناصر الدین البانی) انتشارات مکتب اسلامی دمشق.
. سلیمان بن اشعث سجستانی: سنن ابی داود، ج 2، ص 509، (حدیث: 4284)، دارالجنان، بیروت 1409ه؛ ابن قیم جوزی: المنار المنیف (تحقیق عبد الفتاح ابو غده)، ص 146، (334)، مکتب مطبوعات اسلامی؛ ابن کثیر: نهایه، ج1، ص 27، (تحقیق طه محمد محمد الزینی)، دارالکتب الحدیثه؛ محمدبن الیزیید قزوینی، سنن ابن ماجه، ج2، ص 1368، (حدیث 4084)، (محمد فواد عبدالباقی) طبع دار احیاء التراث العربی؛ ابن کثیر دمشقی: نهایه البدایه و النهایه فی الفتن و الملاحم، ج1، ص 40، (تحقیق الشیخ محمد فهیم ابوعبید) طبع الاول، الناشر مکتبه النصر الحدیثیه، الریاض 1968ه .
. محمدبن اسماعیل بخاری، صحیح بخاری، ج2، ص 256، چاپ درالمعرفه، بیروت؛ ابوحسن مسلم بن حجاج نیشابوری؛ صحیح مسلم، ج1، ص 184، موسسه عزالدین 1407ه .
. ابن حجر عسقلانی: فتح الباری، ج6، ص 494، ( حدیث 3449)، چاپ دارالمعرفه؛ ابومحمد محمودبن احمد عینی: عمده القاری، ج 16، ص 40، چاپ دارالفکر.
. علی بن حسام الدین متقی هندی: کنزالعمال، ج 14، چاپ پنجم، موسسه الرساله بیروت، 1405، (حدیث 38708)؛ ابو عبد الله الحاکم النیشابوری: المستدرک علی الصحیحین، ج4، طبع دار المعرفه بیروت، ص 465).
. جلال الدین سیوطی: عرف الوردی فی الاخبار المهدی، ج 2، ص81؛ علی بن حسام الدین متقی هندی: البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، منشورات شرکه الرضوان، ص 29 و 128.
. جلال الدین سیوطی: عرف الوردی فی الاخبار المهدی، ج2، ص 81؛ یوسف بن یحی مقدسی سلمی: عقد الدرر فی اخبار المهدی المنتظر، باب 1، حدیث 15.
. مدرک پیشین، حدیث 182.
. علی بن حسام الدین متقی هندی: البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، منشورات شرکه الرضوان، ص 77؛ جلال الدین سیوطی: الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 145.
