در 9 شماره گذشته، به صورت اختصاصی به نگاه یهود به موعود آخرالزمان، و جایگاه سرزمین بیتالمقدس در آستانه و پس از ظهور اشاره کردیم. در این شماره به عنوان آخرین شماره مقالات «موعود در دین یهود» در نظر داریم ضمن بررسی سه فراز دیگر از کتاب مقدس، به جمع بندی اجمالی نگاه آخرالزمانی یهودیت، بپردازیم.
بسمالله الرحمن الرحیم
بشارت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ در کتاب «صفینای نبی»
در این کتاب که یکی از کتب انبیای پیرو تورات است، بشارت ظهور حضرت ولی عصر ـ علیه السّلام ـ چنین آمده است:
«...خداوند در اندرونش عادل است و بیانصافی نمینماید. هر بامداد حکم خود را روشن میسازد و کوتاهی نمیکند، اما مرد ظالم حیا را نمیداند. امتها را منقطع ساختهام که برجهای ایشان خراب شده است و کوچههای ایشان را چنان ویران کردهام که عبور کننده نباشد. شهرهای ایشان چنان منهدم گردیده است که نه انسانی و نه ساکنی باقی مانده است. و گفتم: کاش که از من میترسیدی و تأدیب را میپذیرفتی...
بنابراین، خداوند میگوید: برای من منتظر باشید تا روزی که به جهت غارت برخیزم؛ زیرا که قصد من این است که امتها را جمع نمایم و ممالک را فراهم آورم تا غضب خود و تمامی حدّت خشم خویش را بر ایشان بریزم، زیرا که تمامی جهان به آتش غیرت من سوخته خواهد شد؛ زیرا که در آن زمان، زبان پاک به امتها باز خواهم داد تا جمیع ایشان اسم یهوه ـ خدا ـ را بخوانند و به یک دل او را عبادت نمایند.»(2)
بشارت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ در کتاب «دانیال نبی»
در کتاب دانیال نبی نیز بشارت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ مطابق بشارات انبیای گذشته، چنین آمده است:
«... امیر عظیمی که برای پسران قوم تو ایستاده (قائم) است، خواهد برخاست. و چنان زمان تنگی خواهد شد که از حینی که امّتی به وجود آمده است تا امروز نبوده، و در آن زمان هر یک از قوم تو، که در دفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد. و بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیدهاند بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی. و حکیمان مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید، و آنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری مینمایند مانند ستارگان خواهند بود تا ابد الآباد.
اما تو ای دانیال! کلام را مخفیدار و کتاب را تا زمان آخر مهر کن. بسیاری به سرعت تردّد خواهند نمود و علم افزوده خواهد گردید... خوشا به حال آن که انتظار کشد.»(3)
در این بشارت نکات چندی وجود دارد که برخی از آنها را به طور اختصار توضیح میدهیم:
1ـ شخص مورد بشارت که در نخستین فراز بشارت مزبور به عنوان «ایستاده» از او تعبیر شده است، قائم آل محمد ـ علیهم السّلام ـ است که بزرگترین نمایندهی انبیای الهی است، و دعوت تمام پیامبران خدا را یکجا در حکومت حقّهی خود آشکار ساخته، آیین الهی را بر سرتا سر کرهی خاکی حکم فرما مینماید.
2ـ منظور از «زمان تنگی»، زمانی بیدادگریها، سختیها، فشارها، ظلم و ستمهایی است که قبل از ظهور آن حضرت در سراسر جهان پیدا میشود، چنان که در روایات اسلامی آمده است: «یَمْلَأُ الأرضَ قِسطاً و عَدلاً کَما مُلِئت جوراً و ظلماً.»
3ـ منظور از: «آنانی که در خاک زمین خوابیدهاند»، گروهی از اموات میباشند که در دولت با سعادت حضرت مهدی ـ علیه السّلام زنده میشوند، و برخی از آنان از یاران آن حضرت میگردند و در رکاب حضرتش میجنگند و برخی دیگر به سزای اعمال ناشایست خود میرسند.
آنچه تا کنون پیرامون موعود در دین یهود به رشته تحریر درآمد، در حقیقت متونی از تورات است که جایگاه اعتقاد به منجی نهایی در این دین را مشخص میسازد و همانگونه که پیش از این اشاره و فرازهای مختلفی
از این کتاب مرور گردید، نشانههایی در این کتاب مبنی به ظهور حضرت مهدی(عج) یعنی همان منجی مورد قبول شیعیان وجود دارد.
نکته لازم به ذکر این است که آنچه به عنوان موعود در دین یهود شناختهشده، به صورت ماهوی با آنچه امروز در میان صهیونیستها به عنوان اعتقاد به آخرالزمان در جریان است، متفاوت میباشد.
در توضیح باید گفت آنچه امروز به عنوان دیدگاههای صهیونیستی در میان یهودیان، مسیحیان و حتی برخی مسلمانان در جریان است، در حقیقت، تفسیر به رأی بخشهایی از تورات و انجیل به نفع یهودیان است که نیازمند بررسی فراوان و ارائه شواهد و مدارک بسیار است که به امید خدا در پس از بررسی موعود در ادیان ابراهیمی به آن خواهیم پرداخت.
با این وجود خوانندگان محترم میتوانند جهت آشنایی مبسوط با مفهوم آخرالزمان و موعود نهایی در دیدگاههای صهیونیستی میتوانند به سلسله جلسات سخنرانی استاد رائفی پور با موضوع «مسیحیت صهیونیسم و آخرالزمان شیعی»(روایت عهد 41 و 42 و 43) مراجعه نمایند.
ادامه دارد ...
پینوشت:
1. تورات ، کتاب صفینای نبی، ص1363، باب 3، بندهای 5 ـ 9
2. کتاب دانیال نبی، ص1309، باب دوازدهم، بندهای 1 ـ 12