آیا سفره_هفت_سین بدعت است؟

آیا #سفره_هفت_سین #بدعت است؟
و اینکه در #فضای_مجازی میگویند امام علی (ع) در حدیثی نوروز را #بدعت اعلام نموده اند صحت دارد؟

✍️ #پاسخ

✅در پاسخ به این سؤال باید اشاره نمود که اهل بیت در روایات مختلف اصل این عید سنتی را تایید کرده اند. به بخشی از این روایات با ذکر سند اشاره میکنیم👇

شیخ صدوق نقل مى کند: «وأتی علی علیه السلام بهدیة النیروز ، فقال علیه السلام : ما هذا؟»

خدمت حضرت امیر (ع) هدیه اى آوردند، حضرت فرمود این چه هدیه این است؟
پاسخ دادند: «یا أمیر المؤمنین الیوم النیروز» این هدیه روز نوروز است، حضرت هدیه را پذیرفت و فرمود «اصنعوا لنا کل یوم نیروزا». شما هر روز را براى ما نوروز قرار دهید. (هر روزتان نوروز باد).

📚من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 300، ح 4073 .

از این روایت استفاده مى شود که حضرت هیچگونه #مخالفتى با عید نوروز نفرمودند، بلکه فرمودند هر روزتان نوروز باد.

و در #روایت دیگرى حضرت امیر علیه السلام فرمود: «الیوم لنا عید ، وغدا لنا عید ، وکل یوم لا نعصی الله فیه فهو لنا عید

امروز براى ما #عید است و فردا هم عید ما هست و هر روز که خدا را معصیت نکنیم آن روز عید ما است.

📚مستدرک الوسائل، ج 6، ص 154، ح 6679.

✅شیخ طوسى در مصباح از امام صادق (ع) نقل کرده که حضرت به معلى بن خنیس فرمودند: «إذا کان یوم النیروز فاغتسل والبس أنظف ثیابک ، وتطیب بأطیب طیبک ، وتکون ذلک الیوم صائما

روز #نوروز غسل کن و پاکیزه ترین لباست را بپوش و خود را خوشبو نما و این روز را روزه بگیر و بعد از نماز ظهر و عصر چهار رکعت نماز (با آداب خاصى) بجاى آور و دعا کن«یغفر لک ذنوب خمسین سنة».خداوند گناه پنجاه سال تو را مى آمرزد.

📚وسائل الشیعة ، ج 8، ص 172 - 173، مصباح المتهجد : 790.

ما را دنبال کنید در مهدی گرام 

دیدگاه اسلام درباره #عید_نوروز چیست؟

دیدگاه اسلام درباره #عید_نوروز چیست؟

✍️ پاسخ:

✅ اسلام به طور کلی با #سنت هایی که عقلانی و حسنه می باشند، هیچ مخالفتی نداشته و آنها را نفی نمی کند. حضرت علی (ع) هنگامی که مالک اشتر را به منطقه مصر اعزام می کند، به او توصیه می کند که در مقابل سنت های آن منطقه این گونه موضع گیری کند:

«وَ لَا تَنْقُضْ سُنَّةً صَالِحَةً عَمِلَ بِهَا صُدُورُ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ اجْتَمَعَتْ بِهَا الْأُلْفَةُ وَ صَلَحَتْ عَلَیْهَا الرَّعِیَّةُ وَ لَا تُحْدِثَنَّ سُنَّةً تَضُرُّ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ مَاضِی تِلْکَ السُّنَنِ فَیَکُونَ الْأَجْرُ لِمَنْ سَنَّهَا وَ الْوِزْرُ عَلَیْکَ بِمَا نَقَضْتَ مِنْهَا

و آداب پسندیده ‏اى را که بزرگان این امّت به آن عمل کردند، و ملّت اسلام با آن پیوند خورده، و رعیّت با آن اصلاح شدند، بر هم مزن، و آدابى که به سنّت‏هاى خوب گذشته زیان وارد مى ‏کند، پدید نیاور»

اما اگر سنتی با معیارها و موازین عقلانی ناسازگار باشد، اسلام انسان را به تفکر دعوت می کند، که میزان ها و معیارهای پوچ و بیهوده را ملاک قرار ندهد و تنها آن چیزی را بپذیرد که عاقلانه باشد:

«قالُوا حَسْبُنا ما وَجَدْنا عَلَیْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ کانَ آباؤُهُمْ لا یَعْلَمُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ * یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ[مائده/۱۰۴-۱۰۵] مى ‏گویند: «آنچه از پدران خود یافته ‏ایم، ما را بس است!» آیا اگر پدران آنها چیزى نمى ‏دانستند، و هدایت نیافته بودند (باز از آنها پیروى مى‏ کنند)؟! * اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! مراقب خود باشید!»

بنابراین اگر سنتی واجد مولفه های عقلانی و مثبت باشد، نه تنها نباید با آن مخالفت کرد، بلکه به فرمایش حضرت علی (ع) باید از احداث عواملی که به آن آسیب می رساند نیز دوری کرد. از همین رو، ماهیت اعیاد نوروز، اگر شاد کردن دل مومنان، صله رحم و ... باشد، قطعا از نظر اسلام مورد تائید است:
«در نوروز، هدیه اى خدمت امام على علیه السلام آوردند. حضرت پرسید : این چیست؟ عرض کردند : اى امیر المؤمنین! امروز نوروز است. امام علیه السلام فرمود : هر روزمان را نوروز کنید!»

البته باید همیشه معیارها را به صورت جدی مدنظر قرار داشته باشیم و سعی کنیم اصل و اساس را بر همان فاکتورهای مثبت قرار دهیم. از همین رو، اسلام برای نوروز آدابی قرار داده است:
«امام #صادق علیه السلام : چون نوروز فرا رسد، بدن خود را بشوى و پاکیزه ترین جامه هایت را بپوش و با خوش بوترین عطرها خودت را معطّر کن و در آن روز روزه دار باش.»

از سویی نیز باید توجه داشته باشیم که درباره نوروز اخبار متعارضی نیز داریم که تقیه در برابر حکام جور (که ایرانیان در دربار آنها موثر بوده اند)، و انگیزه جعل حدیث در دعواهای شعوبیگری و مقابله با آن و ... می تواند منشا این اخبار متعارض باشد. و کسی که معیارها و ضابطه کلی ذکر شده در پیش را مد نظر قرار داشته باشد، این اخبار متعارض او را دچار ابهام نمی کند.

در این جا دو نمونه از این اخبار متعارض درباره نوروز را ذکر می کنیم:

به نقل از معلّى بن خنیس ـ : در روز نوروز خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم حضرت فرمود : آیا مى دانى امروز چه روزى است؟ عرض کردم : فدایت شوم، این روزى است که ایرانیان آن را گرامى مى دارند و در آن به یکدیگر هدیه مى دهند. امام فرمود : سوگند به آن خانه کهن که در مکّه است، جز این نیست که این یک ریشه کهن دارد، من برایت توضیح مى دهم تا آن را بدانى... اى معلّى! روز نوروز، همان روزى است که خداوند در آن از بندگان پیمان گرفت که او را بپرستند و هیچ انبازى برایش نیاورند و به فرستادگان و حجتهاى او و به امامان علیهم السلام ایمان بیاورند. نوروز نخستین روزى است که خورشید در آن طلوع کرد... هیچ نوروزى نیست مگر این که ما در آن روز منتظر فرج هستیم؛ زیرا نوروز از روزهاى ما و شیعیان ماست. ایرانیان آن را حفظ کردند و شما آن را از دست نهادید... نوروز نخستین روز از سال ایرانیان است... .

نقل شده است که منصور از موسى بن جعفر علیه السلام تقاضا کرد که در روز نوروز در خانه بنشیند، تا مردم براى تبریک گویى پیش ایشان روند و هدایایى را که برایش مى برند نیز بپذیرد. امام علیه السلام فرمود : من در اخبار جدّم پیامبر خدا صلى الله علیه و آله جستجو کردم، اما براى این روز خبرى پیدا نکردم. نوروز سنّت ایرانیان است و اسلام آن را منسوخ کرده است. پناه به خدا از این که چیزى را زنده کنیم که اسلام از بین برده است. منصور گفت : ما این کار را فقط براى خاطر نظامیان مى کنیم. بنا بر این، تو را به خداى بزرگ سوگند مى دهم که جلوس کنى و حضرت پذیرفت و جلوس کرد..

ما را دنبال کنید در مهدی گرام 

سیاست ما یا دیانت ما ؟

سیاست ما یا دیانت ما ؟

 دوستان سلام چند سالی هست که از انتخابات سال 92  می گذرد و آقای روحانی (حسن فریدون ) پیروز انتخابات شدند و از همان ابتدا صحبت مذاکره بود  بر سر انرژی هسته ای  همان انرژای که حاصل خون شهدای احمدی روشن ها و علی محمدی ها و شهریاری ها و رضایی نژاد ها و قشقایی ها هست همان شیر مرد هایی که آستین ها را بالا زدند انرژی هسته ای را به 20/درصد رسوندند همون میراثی که اگر نبود آقای روحانی با چیش میخواست مذاکره کنه .

 

حالا بگذریم  اون روزها گذشت و گذشت گذشت تا دوباره حاجی انتخابات 96 هم رای آورد  اما حالا دیگه قضیه فرق داره 

یادم هست وقتی برجام امضاء شد آقای روحانی  سراسیمه به جلوی تلوزیون آمدند و گفتند هم اکنون هزاران LCباز شده  اونم تو روز تعطیل  نه برای ما کل جهان چون روز یک شنبه بود  همون دکتری که دکتری از انگلیس گرفته و چند سال درس خونده اونجا .

بگذریم امشب دیدم تو رسانه ها حرف از برجام شده دوباره و اروپا خواسته ایران را تحریم کنه به خاطر این که ترامپ را راضی کنه در برجام پایبند باشه  همون برجامی که قرار بود همه تحریم ها رو یک شبه برداره و مردم  با کدخدا رفیق بشن  و..... حال کا ربه جایی رسیده برای حفظ برجام  باید تحریم بشیم . 

 

خدا وکیلی مغز خر خوردن مسئولین ما که این طوری تفکر دارند یا این که جاسوس هستند  (البته جاسوس هم کم نداشتیم )  

کجای دین اسلام و تشیع میگه که این طور به دشمن خودتون اعتماد کنید  قران نخودیم میگه (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاء تُلْقُونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءکُم مِّنَ الْحَقِّ

یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاکُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِن کُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاء مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیْهِم بِالْمَوَدَّةِ 

وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن یَفْعَلْهُ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِیلِ ﴿۱﴾

ى کسانى که ایمان آورده‏ اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگیرید [به طورى] که با آنها اظهار دوستى کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که براى شما آمده کافرند 

[و] پیامبر [خدا] و شما را [از مکه] بیرون مى‏ کنند که [چرا] به خدا پروردگارتان ایمان آورده‏ اید اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بیرون آمده‏ اید 

[شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى ‏کنید در حالى که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند قطعا از راه درست منحرف گردیده است

فکر کنم دیگه این ایه رو فریدون خونده باشه ؟

به هر حال دیانت و سیاست ما باید یکی باشد  که مسئولین ما الحمدالله ندارند باید بگیم بعضی ها نه دیانت دارند و نه سیاست .

 

ما را دنبال کنید در مهدی گرام 

 

بیدار کردن فرزندان برای نماز

 

اگر بیدار کردن فرزند مکلف برای نماز موجب ناراحتی او شود و از نماز زده شود، بیدار کردن او چه حکمی دارد؟

حضرات آیات: امام و خامنه ای: واجب نیست؛ مگر آن که بیدار نکردن او موجب سهل انگاری و سبک شمردن نماز باشد که در این صورت باید او را بیدار نماید. [1]

آیت الله بهجت: سیره [بزرگان] بر بیدار کردن است؛ مگر در صورتی که برای فردی که خوابیده ضرر (قابل توجه) داشته باشد (مانند بیماران روحی روانی). [2]

آیت الله سبحانی: پدر و مادر و ... او می توانند بیدارش کنند. [3]

آیت الله صافی: با مهربانی و عطوفت رفتار کنید و آنان را نسبت به نماز خواندن تشویق کنید تا وقتی برای نماز بیدارشان می کنید ناراحت نشوند. [4]

آیت الله مکارم: در این فرض جایز نیست؛ ولی باید به تدریج او را توجیه کند تا به بیدار کردن رضایت دهد. [5]

---------------------------------

منبع:

[1]. امام، استفتائات، ج1، وقت نماز، س 25؛ خامنه ای: استفتا.

[2]. بهجت، استفتائات، ج2، س 1468.

[3]. سبحانی: استفتا.

[4]. صافی: استفتا.

[5]. مکارم، استفتائات جدید، ج2، مسائل متفرقه، س 418.

چرا جهنمی شدی...!

بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه
دین مبین اسلام، اهمیت زیادی به موضوع کمک به مستمندان داده است و در مقابل، کسانی را که نسبت به موضوع کمک به نیازمندان جامعه توجه نداشته؛ به عذاب روز قیامت انذار داده است. البته واضح است که کمکی، منشا ثواب خواهد داشت که نیتی خالص و خدایی داشته باشد، ولی ما فعلا کاری به این نکته مهم نداشته و مقاله خود را در مورد وضعیت آخرت "کسانی که به حال مستمندان توجه ندارند" قرار می دهیم.

وقتی علاقه‌ای برای ازدواج ندارد، می‌توانم اصرار کنم؟!

زنان از نظر احساس و عاطفی، گویاترند و درک و فهم آنان درباره احساسات‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و عواطف بیشتر است.[1] در برخی از مواقع خواستگاری روشن می شود که دختر خانم هیچ احساس علاقه و محبتی به آقا پسر ندارد به طوری که حتی صریحا اعلام می کند و از طرف دیگر آقا پسر برعکس، علاقه بیشتری نشان می دهد، این موضوع (عدم واکنش دختر خانم به علاقه و محبت) از دو حال خارج نیست یا از سر ناز هست و می خواهد میزان علاقه خواستگار را بسنجد و یا به طور واقع و حقیقی نسبت به این فرد هیچ حس و علاقه خاصی نداشته و تمایلی به همسری با این فرد را ندارد. بهتر است در این موارد از طرف خانواده آقا پسر پیشنهاد یک جلسه خواستگاری داده شود و در این جلسه بعد از صحبت و گفتگو این تمایل یا عدم تمایل روشن شود، اگر علاقه ای هست می توان مقدمات ازدواج را زمینه سازی کرد و اگر علاقه ای از طرف دختر خانم نیست، علاقه یک طرفه از سوی اقا پسر دردی را دوا نمی کند و بهتر است وصلتی صورت نگیرد؛ چون علاقه و محبت پایه اساسی زندگی است و بدون آن زندگی تدوام نخواهد داشت. در این راستا نامه ای از انجمن به‌دست ما رسیده که در اینجا بیان می کنیم:
پسری ۲۱ ساله و دانشجوی لیسانس هستم. چندین ماه پیش به دختری در دانشگاه علاقه‌مند شدم، ولی به دلیل داشتن مشکل جسمی و روحی (افسردگی)، از خواستگاری او منصرف شدم و از آنجایی که به نظرم دختر خوبی می آمد، به برادرم معرفی کردم و او هم به خواستگاری آن دختر رفت، امّا برادرم از نظر چهره، او را نپسندید و از ازدواج با او منصرف شد، امّا من هنوز به این دختر خانم علاقه مند هستم، یک ماه بعد از این اتفاقات تصمیم گرفتم که خودم از او خواستگاری کنم، وقتی درخواستم را شنید، موافقت کرد که با من صحبت کند، امّا دو ساعت بعد وقتی دوباره نزدش رفتم، سریع جواب رد داد و گفت هر چه هم بگویید من جوابم ۱۰۰٪ منفی است. من خیلی ناراحت شدم و فکر می کنم به خاطر ظاهرم ازمن خوشش نیامده، دوست داشتم حداقل یک بار به حرف هایم گوش می داد. در حال حاضر تصمیم دارم چند ماه دیگر و بعد از بهبود وضعیت شغلی و جسمی ام، دوباره درخواستم را با او مطرح کنم. به نظرتان کار درستی انجام می دهم؟ لطفا کمکم کنید.
پاسخ
دوست خوبم، ازدواج موفق زمانی شکل می گیرد که تناسبی بین طرفین باشد، اگر تناسب و علاقه یک طرفه باشد، چنین انتخابی صحیح و معقول نیست و معمولا سرانجام موفق نخواهد داشت، بهتر است قبل از اقدام مجدد، دوباره تأملی در مورد ملاکها و شرایط خود و ایشان انجام دهید، چه بسا به نکات خوبی هم برسید. در عین حال اگر شخص مقابل هیچ تمایلی نداشته باشد، از دو حال خارج نیست و برای فهم آن باید تحقیق شود؛ به عبارت دیگر می توانید از طریق مادرتان این موضوع را پیگیری کنید که دلایل رد این درخواست چیست؟ آیا دلیل او قانع کننده است؟ آیا شرایطی را می طلبد که می توان حل و جبران نمود؟ به هر حال باید خودتان و یا از طریق واسطه این موضوع را کشف کنید. بعد از این موضوع می توانید برای حل آن صحبت کنید تا رضایت را بدست بیاورید، امّا مطلب بعدی این است که این فرد اصلا شما را دوست ندارد و دلیل او کاملا احساسی و عاطفی بوده و مدعی است که شما به دل او ننشسته‌اید! در این حالت اصرار و پافشاری شما صحیح نیست و اگر ازدواجی هم رخ بدهد، خیلی شیرین نمی شود و احساس خوبی را نخواهید داشت.
به نظر می رسد؛
اولا: آنچه هستید خودتان را باور کنید و از منفی گویی و عدم اعتماد به نفس بکاهید که این سم بزرگ تصمیم گیری است.
ثانیا: مشکل افسردگی را قبل از ازدواج درمان کنید تا بعدا برای شما مشکل ساز نشود.
ثالثا: خیلی خود را منحصر به همین فرد نکنید، اگر ایشان نپذیرفت به گزینه دیگری فکر کنید.
رابعا: سعی کنید تصمیم شما به دور از احساس و هیجان باشد، در حقیقت عاقلانه و منطقی تصمیم بگیرید تا آسیبی به شما نرسد.
این بحث را در انجمن دنبال کنید: فکر کنم به خاطر ظاهرم رد کرد
 پی‌نوشت:
[1]. نبض ازدواج را بگیرید، عباسی، مهدی، ص70، 1389، انتشارات موسسه امام خمینی(ره)

تولیدی

علاقه و محبت

انتخاب همسری اصرار

نام شما

راز و رمز نیمه شعبان و سوم شعبان

راز و رمز نیمه شعبان و سوم شعبان

تنها ماهی که در آن، شهادت هیچ یک از معصومان واقع نشده، ماه شعبان است .ماهی سرتاسر شادی، خیر و برکت که مهم‌ترین آنان، تولد دو امام همام است.

چه راز و رمزی بین سالار شهیدان علیهم السلام و نهمین فرزندش وجود دارد؟

چرا باید در شب میلاد امام حسین علیهم السلام لحظه‌ها را با یاد و نام امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف چراغانی کرد؟

چرا باید برترین و بهترین عمل در شب نیمه شعبان، زیارت امام حسین علیهم السلام باشد؟

بارزترین پیوند این دو دردانه هستی چیست؟

سوم شعبان و نیمه شعبان
یکی از اعمال سالروز میلاد امام حسین علیهم السلام دعایی است که در توقیع مبارک امام حسن عسکری علیهم السلامبه قاسم بن علاء همدانی آمده است. در فرازی از این دعا عرضه می‌داریم:

ِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلَالِهِ وَ وِلَادَتِهِ بَکَتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِیهَا وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیْهَا وَ لَمَّا یَطَأْ لَابَتَیْهَا قَتِیلِ الْعَبْرَةِ وَ سَیِّدِ الْأُسْرَةِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْکَرَّةِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ الْفَوْزَ مَعَهُ فِی أَوْبَتِهِ وَ الْأَوْصِیَاءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قَائِمِهِمْ وَ غَیْبَتِه.[1]

پروردگارا! از تو می‌خواهم به حق مولود این روز؛ کسی که وعده و خبر شهادتش، قبل از تولدش داده شده و آسمان و هر کس در آن بود و زمین و هر کس روی آن بود، بر او گریستند.

در عوض شهادتش، امامان از نسل او قرار داده شدند و شفا در تربت او جای گرفت و فوز و رستگاری با او مقرر شد، در روز رجوع و بازگشت او و اوصیای خاندان وی، بعد از قائم آنان و سپری‌ شدن غیبت او.[2]

روز تولد امام حسین علیهم السلام سخن از ایام بعد از غیبت فرزندش امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است. یعنی این که رجوع و بازگشت آن بزرگواران، بعد از انقضا و سپری‌شدن ایام غیبت ولی الله الاعظم است؛ ولی چون آن حضرت ظهور فرماید، زمینه آمدن آن انوار طیبه، فراهم خواهد شد و‌ آنان نیز بعد از آن خواهند آمد.

البته از بعضی اخبار رجعت استفاده می‌شود که آمدن آن انوار طیبه، بعد از انقضای ایام غیبت و نیز سپری‌شدن دوران حکومت و فرمانفرمایی آن ولی دوران و صاحب العصر و الزمان است.[3]

نیمه شعبان و یاد امام حسین(ع)
زیارت امام حسین علیهم السلام همیشه و همواره مورد سفارش و تاکید بوده است؛ اما شب میلاد امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف از شب‌های زیارتی مخصوص سالار شهیدان حسین بن علی علیهم السلام است. امام صادق علیهم السلام در این باره می‌فرماید:
هر کس شب نیمه شعبان، مرقد امام حسین علیهم السلام را زیارت کند، خداوند متعال گناهان او را می‌بخشد.[4]
از امام پرسیدند: «آیا خداوند عزوجل تمام گناهان را می‌آمرزد؟» امام علیهم السلام فرمود:
آیا این را برای زائران حسین علیهم السلام زیاد می‌دانید؟ چگونه نیامرزد؟ در حالی که زائر حسین، مانند کسی است که خداوند عزیز و بلند مرتبه را در عرش زیارت کرده باشد.[5]

در روایت دیگری امام صادق علیهم السلام در این‌باره می‌فرماید:
در نیمة شعبان، منادی‌ای از آسمان ندا می‌کند: «ای زائران حسین! برگردید؛ در حالی که آمرزیده شده‌اید و ثواب شما بر خدا و نبی او حضرت محمد صل الله علیه و آله و سلم است.» [6]

آن حضرت همچنین می‌فرماید:
زمانی که اول ماه شعبان فرا رسد، منادی‌ای از زیر عرش ندا می‌دهد: «ای کسانی که در کوی حسین بار انداخته‌اید! شب نیمه شعبان را از زیارت آن حضرت خالی مگذارید؛ زیرا اگر بدانید در زیارت نیمه شعبان چه مقدار اجر و ثواب است، سال بر شما طولانی می‌شد، تا نیمه شعبان فرا رسد.»[7]

امام صادق علیهم السلام به یونس بن یعقوب می‌فرماید:
ای یونس! شب نیمه شعبان، خداوند هر مؤمنی را که زائر امام حسین علیهم السلام باشد می‌آمرزد و به آنان گفته می‌شود: «کارهایتان را از نو آغاز کنید.»

یونس به امام عرض می‌کند: «آیا این اجر و ثواب برای کسی است که در شب نیمه شعبان امام حسین علیهم السلام را زیارت کند؟» امام علیهم السلام فرمود: «اگر مردم می‌دانستند چه ثواب‌هایی برای زائران کوی حسینی است، مردان در نبودن مرکب، سوار بر چوب شده و به زیارت امام حسین علیهم السلام می‌شتافتند.»[8]

این فرمایش امام علیهم السلام اهتمام زیارت امام حسین علیهم السلام در شب میلاد امام زمان علیهم السلام را بسیار واضح می‌سازد. در عظمت فضیلت زیارت امام حسین علیهم السلام همین بس که امام سجاد علیهم السلام می‌فرماید:
هر کس دوست دارد با یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر مصافحه کند، امام حسین علیهم السلام را در شب نیمه شعبان زیارت کند که فرشتگان و ارواح پیامبران، برای زیارت آن حضرت، از خداوند کسب اجازه می‌کنند و به ایشان اجازه داده می‌شود؛ پس خوشا به حال کسانی که با ایشان، مصافحه کرده و ایشان با آن‌ها مصافحه کنند.[9]

تحلیل تولد و یاد
چرا در تولد او باید نام دیگری بر لب نقش ببندد؟ چرا هر دو نام با هم پیوند خورده است؟ تا حدی که در شادی و غم، تفکیک آن دو ممکن و میسر نیست؟
در میلاد امام حسین علیهم السلام خداوند متعال برای حضرت زهرا علیها السلام چشم روشنی می‌فرستد[10] و در آن، نام مبارک آخرین حجت الهی با خصوصیات و صفات و ویژگی‌های منحصر به فرد برجسته می‌شود.

در میلاد امام زمان علیهم السلام نیز عاشقان و شیفتگان، یاد اباعبدالله علیهم السلام را در دل‌های خود احیا می‌کنند و جان خود را صفا می‌بخشند.
روشن است که زندگی و قیام حسین علیهم السلام بدون زندگانی و قیام مهدی علیهم السلام نافرجام است و فرجام آخرین دولت، در گرو زمینه‌هایی است که سالار شهیدان آن را فراهم کرده است.

پشتوانه انتظار و حکومت عدل جهانی، عاشورا است و ظهور، تنها پاسخ کربلا است. بی‌شک، دو جریان مهم عاشورا و ظهور، ارتباط تنگاتنگی دارند که پرده و حجاب این ارتباط، با راز و رمز رهبران آن کنار زدنی است.

.................
1. بحارالانوار، ج 98، ص 347، باب 28.
2. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، اعمال نیمه شعبان.
3. کریمی جهرمی، بررسی مقایسه‌ای بین حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و امام حسین علیه السلام، ص 19.
4. ابن قولویه، کامل الزیارات، ص 198، باب 72، ح 6.
5. سیدبن طاووس، اقبال الاعمال،‌ ج 3، ص 340؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 101، ص 98.
6. ابن قولویه، کامل الزیارات، ص 197.
7. سیدبن طاووس، اقبال الاعمال، ج 3، ص 339؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 101، ص 98.
8. ابن قولویه، کامل الزیارات، ص 199؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 101، ص 95.
9. همان، ص 197، شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج 6، ص 48.
10. این چشم‌روشنی، همان حدیث لوح است.

پدیدآورنده: محمدرضا فؤادیان

منبع: besuyezohur.ir

مبعث پیامبر اکرم گرامی باد

بعثت نه این سرور، سرور ولایت است 

مبعث نه این چراغ، چراغ هدایت است 

خورشید چون ز شرق حرا پرتو افکند 

احمد نه این فروغ، فروغ رسالت است، پیشاپیش این عید مبعث را به جمیع کاربران مهدی یاور و مهدی باور تبریک عرض می نمایم.

لذت دعا و مناجات با خدا

لذت دعا و مناجات با خدا

یکی از ویژگی های انسان، نیاز به لذت است؛ هم جسم او لذت طلب است و هم روحش. با این تفاوت که لذت جسمی همگانی است و زود درک می شود، ولی لذت روحی ـ معنوی چنین نیست و همه کس از آن بهره مند نخواهد بود،

بلکه شرایط و مقدمه هایی دارد که اگر رعایت شود و مدتی استمرار یابد اندک اندک به دست می آید و اگر حاصل شد، به یقین، با هیچ لذت مادی نمی توان آن را مقایسه کرد.
در حدیث قدسی آمده است که خداوند عزوجل فرمود: «اَنَا جَلیسُ مَنْ ذَکَرَنی؛ من هم نشین کسی هستم که مرا یاد کند.» اگر هم نشینی با خداوند ستایش شونده را درک کنیم، لذتی می بریم؟! آیا هیچ لذت جسمی را با این لذت روحی یارای مقایسه هست؟
;برون رفتند از خود تا که دریابند دلبر را     ;تو در کنج قفس منزلگه عنقا نمی دانی
فرق میان لذت جسمی و روحی، همانند تفاوت میان حیوان و انسان است. یکی از عرفا فرموده است: اگر شاهان و شاه زادگان می دانستند چه لذتی در مناجات است، تاج و تخت را کنار می گذاشتند و به مناجات روی می آوردند.
;هر که را ذوق دین پدید آید     ;شهد دنیاش کی لذیذ آید
دعا وسیله تکامل روح و رسیدن به بهجت معنوی است که کم کم انسان را به عشق حق می رساند و او را چون قطره ای، در دریا محو می کند.
;دل به عشق خدای یکتا ده     ;قطره ای را رهی به دریا دِه
;تا نماند ز عاشقان اثری     ;خاک مجنون به آب لیلا دِه

فیض کاشانی
پس بیاییم و دعا را فقط وسیله یی برای رفع حوایج مادی ننگریم تا از لذت های معنوی آن نیز بهره مند گردیم.
برگی از مناجات های حضرت سجاد علیه السلام
طاووس فقیه نقل کرده است: امام سجاد علیه السلام از سر شب تا سحرگاه به عبادت می پرداخت، آن گاه رو به آسمان می کرد و با صدای بلند گریه و مناجات می کرد. گاهی به خود می گفت: وای بر من! هر چه از عمرم می گذرد، گناهانم زیاد می شود و توبه نمی کنم. آیا وقت آن نرسیده است که از پروردگارم حیا کنم؟ و گاهی نیز به خدا عرض می کرد: «خدایا! آیا واقعا مرا به خاطر گناهانم می سوزانی؟ پس امید و محبتم به تو چه می شود؟ خدایا! چنان از فرمانت سرپیچی می کنیم که گویا نمی بینی! و چنان حلم می ورزی که گویا کسی تو را معصیت نکرده! خدایا! چنان به مردم نیکی می نمایی که گویا محتاج آنهایی، در حالی که تو سَرورِ بی نیازی».
طاووس گوید: امام سجاد علیه السلام ناگهان به حالت سجده روی زمین افتاد. دیدم سجده اش طول کشید. نزدیک شدم، سرش را به دامن گرفتم، دیدم از حال عادی خارج شده است. گریه کردم، اشکم روی صورت مبارکش ریخت. به هوش آمد و فرمود: کیست که مرا از توجه به معبودم بازداشت؟
;هر که با تو آشنا شد از جهان بیگانه گردد     ;ترک خان و مان بگوید دست از جان هم بشوید
;هر که او روی تو بیند بر تو کی غیری گزیند     ;جز حدیث تو نگوید جز وصال تو نجوید

فیض کاشانی
دلدادگان محبوب
گویند کسی به دیدار اویس قرنی رفت. پس از سلام و احوال پرسی، اویس پرسید: برای چه به اینجا آمده ای؟ گفت: آمده ام با تو مأنوس باشم. اویس با تعجب پرسید: مگر کسی، به غیر خدا هم انس می گیرد؟ آیا اویس ها در انس با خدا چه یافته اند که چنین بی قرار و شیدا در پی اویند و نمی توانند دل به دیگران بسپارند و آیا ما را چه شده است که از چنین لذتی محروم گشته ایم و از انس با دیگران بیش از انس با حضرت معبود لذت می بریم؟
;رازی است مرا راز گشایی خواهم     ;دردی است به جانم و دوایی خواهم
;گر دوست وفایی نکند بر درویش     ;با جان و دلم از او جفایی خواهم
امام خمینی رحمه الله
دعای عاشقان
اگر در سیره اولیا دقت کنیم و محتوای دعاهای آنان را ببینیم، متوجه می شویم که آنها از خواستن حاجات عادی زندگی ساکتند و زمام کار را به دست خدا داده اند.
;قوم دیگر می شناسم ز اولیا     ;که دهانْشان بسته باشد از دعا
;از رضا که هست رام آن کرام     ;جستن دفع قضاشان شد حرام
;هر چه آید پیش ایشان خود بود     ;آب، حیوان گردد ار آتش بود
مثنوی مولوی
دعاهای آنان سخنان عاشقانه ای است که با محبوب خویش در میان می گذارند و با خدا عشق بازی می کنند.
امام سجاد علیه السلام بیان می دارد: «بار الها! کیست که مزه محبت تو را چشید و غیر تو را خواست؟ و کیست که به مقام قرب تو انس یافت و لحظه ای از تو روی گردانید؟» و باز عرض می کند: «دیدارت نور چشم من است و رسیدن به تو آرزوی دلم و شوقم، به سوی تو و وَلَه من، در محبت تو و دلدادگی ام در هوای توست».
در دعای دیگر همچون طفلی که دامن مادر را گرفته و رها نمی کند تا خواسته اش را بگیرد، چنین گوید: «خدای من، آقای من! به عزت و جلالت سوگند! اگر مرا به گناهانم بازخواست نمایی، من نیز عفوت را می طلبم و اگر به پستی ام مؤاخذه کنی، من نیز کرمت را خواستارم و اگر مرا به جهنم ببری، به دوزخیان خبر می دهم که من تو را دوست دارم. ای خدا و آقای من! اگر تنها دوستانت را می بخشی، پس گناهکاران به کجا پناه ببرند؟».
لذت اولیای خدا
با دقت در دعاهای اولیای الهی متوجه می شویم که آنان چه حال خوشی دارند و چه اندازه از مناجات و انس با حق لذت می برند. امام سجاد علیه السلام فرمود: «اگر خانواده ام و دیگر مردم بر من حقوقی نداشتند که ناچار از پرداختن به آنها باشم، چشم را به آسمان و دل را به خدا متوجه می ساختم و تا پایان عمر از آن روی نمی گرداندم.» و از یکی از اولیا نقل شده است: ای کاش عمر من از ازل تا ابد بود و من مقام آن را در یک سجده به سر می آوردم!
;شب همه شب ما و تمنای او     ;خواب نداریم ز سودای او
;شب دم از افسانه او می زنیم     ;روز درِ خانه او می زنیم
وحشی بافقی
راه کار
فردی به حضور یکی از اولیای خدا رسید و عرض کرد: چه می شود، اگر گوشه چشمی به ما کنید و ما را هم ره بنمایید تا به لذتی رسیم و روحمان به پرواز درآید؟ مرد خدا با لحنی مشفقانه به او چنین فرمود: عزیزم، خدا برای همگان است و هیچ کس از درگاهش محروم نیست، کافی است تو هم به طرف او حرکت کنی. او پرسید: چگونه؟ گفت: اول از گناه بپرهیز. سپس با انجام وظایف بندگی، خود را به او نزدیک کن تا لذت انس با او را بچشی؛ زیرا خود فرموده است که طالب دنیا از لذت مناجات با من محروم است. گفت: دوست دارم چنین کنم، اما نمی توانم. فرمود: عزیزم! مردم بازِ شکاری را کم کم رام می کنند. بلی اگر بخواهی به یک باره نفْس را رام کنی، مشکل است؛ اما آهسته آهسته می شود آن را رام کرد. پرسید: چرا زود از نماز و دعا خسته می شوم؟ گفت: موانعی وجود دارد، اگر آنها را برطرف سازی، نه فقط خسته نمی شوی، بلکه غرق در سرور و لذت می گردی. سؤال کرد: آن موانع چیست؟ فرمود: امام سجاد علیه السلام در «دعای ابوحمزه» آنها را برشمرده است. آن دعا را زیاد بخوان و در آن تدبر کن. گفتم: نخستین خواسته ام چه باشد؟ گفت: خودِ رفیق؛ چون یکی از اسم های خدا رفیق است. تعجب کردم و گفتم: آیا واقعا خدا رفیق است؟ گفت: رفیق حقیقی خداست و کسی رفیق تر از او پیدا نمی شود. جز خدا کدام رفیق است که به او بدی کنی و او دم به دم بیشتر به تو خوبی کند؟ دیدم درست می گوید. گفتم: از این رفیق چه بخواهم؟ گفت: سر را به طرف آسمان بلند کن و صادقانه بگو: رفیق! دوستت دارم؛ ولی این را بدان، تو که نان و نمک رفیق را می خوری، مواظب باش نمکدان را نشکنی. سر را به سوی آسمان بلند کردم، گفتم: ای رفیق شفیق! دوستت دارم. خدایا! تا کنون هر چه خواستم برای خودم بود. مرا ببخش که غیر تو را طلب کردم. خدایا! شنیده ام همت بلند را دوست داری، به من همت بلندی عطا کن که به کمتر از رسیدن به رضا و لقای تو قانع نشوم!
;الهی دلی ده که جای تو باشد     ;لسانی که در وی ثنای تو باشد
;الهی بده همتی آن چنانم     ;که سعیم وصول لقای تو باشد
;ای چنانم کن از عشق خود مست     ;که خواب و خورم از برای تو باشد
;الهی عطا کن به فکرم تو نوری     ;که محصول فکرم دعای توباشد
طوطی همدانی



...............................
پدید آورنده : علی اصغر رضایی

 

فوائد ازدواج - بخش دوم / قسمت چهارم

فوائد ازدواج - بخش دوم / قسمت چهارم

ازدواج و تأسیس کانون زندگی مشترک خانوادگی، یکی از بهترین و مهم ترین رسوم اجتماعی انسان ها است که از فطرت و آفرینش ویژه ی آنها مایه می گیرد سنتی است بسیار مقدس و مفید که مورد قبول انسانها در طول تاریخ بوده است.

به گزارش ساجده، در بخش قبلی خبر تعدادی از فوائد ازدواج مطرح شد و ادامه ی انها را امروز تقدیمتان می کنیم:

4- 1 تولید فرزند و بقای نسل :  طبق بیان قرآن، ازدواج وسیله ای برای تولید و بقای نسل در انسان و حیوان است: «جَعَلَ لَکم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجاً وَ مِنَ الأَنْعَامِ أَزْواَجاً یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ »[1] برای شما آدمیان از جنس خودتان زنانرا هم جفت شما قرار داد و نیز چهارپایان را جفت آفرید تا باین ( تدبیر) ازدواج شما را خلق بی شمار کند.

   در این آیه بقای نسل به عنوان هدف ازدواج معرفی شده است.  گرچه جمله ی «یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ » تکثیر نسل انسان را بیان داشته است، در این جهت، میان انسانها و چارپایان و گیاهان فرقی نیست.  

 یکی از خواسته های غریزی انسان ، نیاز فطری به پدر و مادر شدن است و پاسخ به این خواسته با ازدواج تأمین می شود. در سایه ی ازدواج است که نسلی دارای اصل و نسب پدید می آید . قرآن در آیاتی ، فرزند را زینت زندگی دنیا شمرده که بیان گر رغبت انسان به داشتن فرزند و برقرار شدن رابطه ی پدر و مادر با فرزند است. [2]

  « الْمَالُ وَ الْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَوۀ الدُّنْیَا»[3] مال و فرزندان زیب و زینت حیات دنیاست.

داشتن فرزند به صورت ثمره ی ازدواج ، با تعبیرهای گوناگونی در قرآن آمده است، پس از این که می گوید: « نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنى شِئْتُمْ » [4]زنان شما محل بذر افشانی شما هستند پس هر زمان که می خواهید. یادآور می شود که بکوشید از این فرصت بهره گیرید و با پرورش فرزندان صالح و شایسته که به حال دین و دنیای شما مفید باشند، اثر نیکی برای خود از پیش بفرستید. [5] انسان می تواند یادگاری شایسته به نام فرزند صالح تحویل جامعه دهد ثمره ی صالحی که چه بسا به مصلحی بدل شود، با فکر و اندیشه ی خود عالمی را دگرگون می سازد روشن است که با خودداری از ازدواج ظهور چنین مصلحانی ممکن نخواهد بود. [6]

   از دیدگاه اسلام وجود فرزند صالح برای پدر و مادر یک عمل نیک محسوب می شود که در سعادت دنیا و آخرت آنان موثر خواهد بود. .

« قالَ رسولُ الله  (ص): تَناکَحُوا تَکَثَّروا فانّی اُباهِی بِکُمُ الاُممَ یَومَ القِیامهِ وَ لَو بِالسِّقطِ»[7] رسول خدا (ص)می فرمایند: تزویج کنید تا صاحب فرزند شوید و بر تعداد شما افزوده شود زیرا من در قیامت با امتهای دیگر به وسیله ی کثرت شما مباهات می کنم ، حتی به وسیله ی فرزندی که ساقط شده است.

  و نیز می فرمایند: « ما یَمنعُ المُومنُ اَن یَتَّخذَ اَهلاً لَعلَّ اللهَ یَرزقُه نَسمۀً تَثقلُ الارضَ بِلا الهَ الا اللهُ»[8] پیامبر (ص) می فرمایند: چه مانع دارد که مؤمن برای خودش همسری تهیه کند، شاید فرزندی به او عطا کند که با گفتن کلمه ی لا اله الا الله زمین را سنگین نماید.

در حقیقت زوجها هستند که رشته ی پیوند بین اعضای یک نسل را از طریق فرزندان خود به وجود می آورند. در هر صورت میل به داشتن فرزند و تداوم نسل ها از انگیزه ها و اهداف بسیار مهمی است که در طول دوره های گوناگون همواره عامل مهم ازدواج و تشکیل خانواده بوده است. [9]